Omdat Blonde is gebaseerd op een fictieboek van auteur Joyce Carol Oates, hebben velen betoogd dat de verfilming een ​​vreemde misvatting creëert van hoe Monroe’s leven eigenlijk was. Vooral omdat de film wordt beschreven als een biopic, ook al is het beslist niet gebaseerd op een biografisch verslag van haar leven.

Oates heeft zelf openlijk toegegeven dat ze bepaalde gebeurtenissen in Monroe’s leven heeft ‘gedestilleerd’, waarbij details zijn herschikt en uitgevonden om bij het verhaal te passen. Het boek (en de film) onderzoekt bijvoorbeeld een samenzweringstheorie dat Monroe werd vermoord door de voormalige Amerikaanse procureur-generaal Robert F. Kennedy. De film bevat naar verluidt ook een scène waarin ze wordt verkracht door een studiohoofd van Fox, wat opnieuw alleen bekend staat als een fictief element.

Dat iemands levensgebeurtenissen op deze manier worden gemanipuleerd, zit mensen niet helemaal lekker. Zo tweette een fan: ‘Blonde is sterk gebaseerd op een FICTIONEEL boek over Marilyn Monroe dat het publiek meer leugens over haar zal geven. dit is GEEN biopic.’

Vanwege de controversiële inhoud van de film kondigde criticus Grace Randolph eerder dit jaar aan dat ze de film niet ‘in welke hoedanigheid dan ook’ zou reviewen. Ook noemde ze de film ‘behoorlijk verschrikkelijk’ en ‘een zieke fantasie’.

I’m not covering #Blonde in any capacity

I think an NC-17 violent fantasy about #MarilynMonroe presenting itself as a biography – or even if it was upfront about being a fantasy – is pretty appalling.

— Grace Randolph (@GraceRandolph) July 28, 2022

Geen verontschuldiging

Regisseur Andrew Dominik heeft duidelijk gemaakt dat hij het niet erg vindt als het publiek Blonde aanstootgevend vindt. Dit heeft nog meer olie op het vuur gegooid voor mensen die eerder niet wisten wat ze van de controverse moeten denken. In een interview met Screen Daily zei Dominik: “Het is een veeleisende film. Als het publiek het niet leuk vindt, is dat het probleem van het verdomde publiek. Het doet geen gooi naar het presidentschap.” Hij vervolgde: “Het is een NC-17-film over Marilyn Monroe, het is een beetje wat je wilt, toch? Ik wil de NC-17-versie van het Marilyn Monroe-verhaal gaan zien.”

Hier zouden de meningen nog weleens verdeeld over kunnen zijn. Misschien wil niet iedereen een film met ‘seksuele inhoud voor volwassenen’ die een fictieve versie van het echte leven van een vrouw vertelt, zien.

Verwarrende boodschap over zwangerschap en miskraam

Recensies van het filmfestival van Venetië, waar Blonde de première beleefde, verwijzen naar verontrustende scènes waarin een foetus vanuit haar baarmoeder met Marilyn praat voordat ze een miskraam krijgt. Critici hebben verklaard dat dit verontrustend zou kunnen zijn voor het publiek, maar het zou ook de gesprekken over anti-abortus weer opnieuw kunnen aanwakkeren. Daarnaast zou het mensen die zelf een miskraam hebben gehad mogelijk onnodig kunnen triggeren.

Andrew zei echter dat hij met de scène gewoon probeerde “haar ervaring te creëren” van een “aarzelende abortus”. In een gesprek met BFI legde hij uit: “Ze wil een kind omdat ze zichzelf wil redden. Haar eigen ervaring van het moederschap is rampzalig gebaseerd op haar eigen moeder. Maar die baby is echt voor haar, en daarom zie je de baby. Ik denk niet dat de scène [anders] als echt zou aanvoelen. En ook, ze heeft een onwillige abortus. Dus het zou behoorlijk afschuwelijk zijn. Ik probeer haar ervaring te creëren. Ik probeer het publiek hetzelfde te laten doormaken. Het gaat mij niet om smaakvol zijn.”

Moeten we Marilyn eigenlijk niet met rust laten?

Bovenal hebben critici en Marilyn-fans gesuggereerd dat de manier waarop deze film is gemaakt en gepromoot het uitbuitende verhaal zou kunnen bevorderen waar de ster mee worstelde toen ze nog leefde. Vooral omdat dit niet de eerste keer dit jaar is: we hebben al eerder gezien dat haar nalatenschap weer naar het moderne leven werd getild, met gemengde resultaten. Tijdens het Met Gala 2022 droeg en beschadigde Kim Kardashian een iconische jurk van Marilyn. Hierop wezen toonaangevende commentatoren dat de erfenis van Monroe met rust moet worden gelaten.

De zorg lijkt te zijn dat Blonde niet het ware verhaal van Marilyns leven vertelt. Hierdoor zou de film haar niet op de best mogelijke manier eren, en misschien niet de volledige omvang erkennen van hoe ze werd uitgebuit toen ze nog leefde. Sommigen suggereren dat de film juist een nieuw voorbeeld is van anderen die profiteren van haar talent. Een tweet luidt: “Laat Hollywood ons vertellen hoe vreselijk Hollywood deze vrouw heeft behandeld. Decennia na haar dood profiteren mensen nog steeds van haar imago.”

Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue IN.