Vogue’s hoofdredacteur Yeliz: ‘De sterren van dit Icons Issue zijn ware voorbeelden voor mij’

'Dat is misschien nog wel het leukste als je mensen ontmoet die je op een torenhoog voetstuk hebt staan: ervaren dat ze behalve inspirerend, óók nog eens toegankelijk en lief zijn, waardoor ze vervolgens naar nóg grotere hoogten stijgen.'

Yeliz Çiçek

15 november 2022

“Whaaah!”, gilde fashion director Linda Gümüs Gerritsen over de redactie. Legendarisch modefotograaf Ellen von Unwerth had zojuist toegezegd een serie voor Vogue NL te fotograferen. En wel in Wenen, in het befaamde museum Belvedere, tussen de werken van Gustav Klimt, waarvan een aantal deze kant op is gevlogen voor een tentoonstelling die as we speak in het Van Gogh te zien is. Klimts beeltenissen van vrouwen, die vaak zijn voorzien van bladgoud, zijn wereldberoemd. Hij vernoemde meerdere werken naar zijn muzes, zoals Danaë en Emilie. Zijn bekendste muze, Judith, is het stralende middelpunt van de expo in het Van Gogh Museum.

Female gaze

Onze fotoserie moest een ode worden aan deze vrouwportretten van Klimt. En dan gecombineerd met de female gaze van Von Unwerth. Haar handschrift herken je uit duizenden. De vrouwen op haar foto’s zijn bubbly, sexy, levenslustig. De beelden laten zich soms omschrijven als licht erotisch, net als de schilderijen van Klimt. Von Unwerth vertegenwoordigt met haar werk de typische modefotografie uit de jaren negentig en zeroes: sexy, glamorous en gedurfd.

Tussen de vele mannelijke fotografen die op dat moment de modetop aanvoerden, wist Von Unwerth een geheel eigen en bij uitstek vrouwelijke signatuur te ontwikkelen. Aan haar werk voor talloze vooraanstaande magazines en modehuizen was telkens te zien dat Von Unwerths handen, en haar handen alléén, de camera hadden bediend. Je zag het aan haar beeldtaal: haar modellen kijken niet verleidelijk de lens in om een man te plezieren, nee, eerder om zichzelf te vermaken. Volgens Von Unwerth moet het ontdekken en uiten van je seksualiteit dan ook vooral gepaard gaan met een flinke dosis humor. Ze was daarmee haar tijd ver vooruit. Van Kate Moss tot Naomi Campbell, van Madonna tot Rihanna: ze poseerden allemaal graag voor Von Unwerth en haar camera.

Muzes en iconen

Muzes en iconen zijn van alle tijden. Zelf mocht ik ‘the impossible muse’ spreken, zoals model Lauren Wasser zichzelf op Instagram noemt. De Amerikaanse verloor haar benen door TSS (Toxic Shock Syndrome, ook wel tamponziekte genoemd) maar bestormt desondanks de catwalks en bladen by force. Ze dacht als model met gouden blades nooit geaccepteerd te zullen worden door de modewereld, maar bewees het tegendeel.

Van een andere generatie zijn de coversterren van dit nummer: Linda Spierings en Lara Stone. Vrouwen met een staat van dienst waar je u tegen zegt en beiden meermaals muze van bekende modefotografen en gevierde ontwerpers. Ikzelf kan uren naar Lara kijken en vind haar een van de mooiste vrouwen ooit. Daar was modefotograaf Peter Lindbergh het mee eens. Ooit vroeg hij de visagisten op de set om de make-up van Lara er prompt weer af te halen, zodat hij haar au naturel kon vastleggen voor een cover.

Ware voorbeelden

De Frans-Tunesische Azzedine Alaïa op zijn beurt – een van de beste modeontwerpers ooit, als je het mij vraagt – was geïntrigeerd door ons andere covermodel Linda Spierings. In de jaren negentig overnachtte Linda regelmatig in het atelier van Alaïa, waar hij tot in de vroege uurtjes werkte aan zijn designs. Er ontstond een bijzondere vriendschap tussen ontwerper en muze. In gesprek met Vogue’s Fiona Hering vertelt Linda dat Alaïa altijd uitzonderlijk lief, warm en hartelijk was. Dat is misschien nog wel het leukste als je mensen ontmoet die je op een torenhoog voetstuk hebt staan: ervaren dat ze behalve inspirerend, óók nog eens toegankelijk en lief zijn, waardoor ze vervolgens naar nóg grotere hoogten stijgen.

Het is precies waarom de sterren van dit Icons Issue voor mij ware voorbeelden zijn. Fiona: “Linda Spierings en Lara Stone delen twee fijne eigenschappen: humor en nuchterheid. Ze hebben altijd met één been in, en één been buiten de modewereld gestaan.”