Maria Grazia Chiuri, hoofdontwerper bij Dior, heeft een liefde voor dans. Dat werd al duidelijk toen ze voor de presentatie van de lente/zomer 2019 ready-to-wear collectie de choreografie liet doen door Sharon Eyal en Gai Behar. Nu heeft Chiuri voor L-E-V, het gezelschap van Eyal en Behar, de kostuums ontworpen voor hun nieuwe dansvoorstelling: Chapter 3: The Brutal Journey of the Heart.
Sharon Eyal en Gai Behar
Wie de Dior lente/zomer 2019-show toentertijd heeft gezien (live in Parijs of op video) is hem vast niet vergeten: in een donkere ruimte beweegden moderne dansers ritmisch en gevoelig op opzwepende, tikkende muziek. Ondertussen zorgden vallende bladeren voor een mysterieuze sfeer. Vervolgens kwamen de modellen pas de catwalk op, lopend door de dansers heen. Een bijzonder samenspel tussen dans, muziek en mode.
Verantwoordelijk voor die bijzondere choreografie waren dus de Israëlische choreografen Sharon Eyal en Gai Behar. Deze twee – zij danser/choreograaf, hij dj/producer – zijn de oprichters en artistiek leiders van hun eigen dansgezelschap L-E-V, oftewel: ‘hart’ in het Hebreeuws. En een hart voor dans hebben ze: hun werk is gepassioneerd, modern en toch geworteld in klassiek ballet. Een mooie combinatie dus met Dior, waarvan hetzelfde gezegd kan worden (al moet je dan ballet vervangen door mode).
Kostuums van Maria Grazia Chiuri
Nu werken deze creatieven dus weer samen. En wel voor de nieuwste voorstelling van L-E-V, die op 1 en 2 februari te zien in Internationaal Theater Amsterdam. Deze nieuwe voorstelling heet Chapter 3: The Brutal Journey of the Heart. Dit ‘derde hoofdstuk’ van The Love Cycle-trilogie volgt logischerwijs deel één (OCD Love) en deel twee (Love Chapter 2) op, die eerder ook in de hoofdstad te zien waren.
Maria Grazia Chiuri ontwierp zoals gezegd de kostuums. Eigenlijk lijken die wel een beetje op de outfits van de dansers tijdens de lente/zomer 2019-presentatie van Dior: het betreft nauwsluitende, huidkleurige pakken. Daarop staan tekeningen die wel wat weghebben van tatoeages, alsof de dansers één grote (dare I say it) stof als een sleeve dragen, zoals jaren geleden in de mode was.
