De dag van de show werd besteed aan een cruise op het Comomeer en een lunch in het pittoreske Torno, alvorens aan te komen bij de drijvende tuinen van Isola Bella. “Ik had er verbazingwekkende verhalen over gehoord. Alleen al het idee van het eiland is geweldig met een meer, een paleis, tuinen… Een fabelachtige bestemming, met mozaïek bedekte grotten, beelden, een eenhoorn – het embleem van de familie Borromeo – terrassen en een atrium”, mijmerde Ghesquière.

Mythische natuur

De meren van Noord-Italië zijn – en waren historisch gezien – een plaats van ontspanning en schoonheid. Niets illustreert dat beter dan Isola Bella. Het is een buitenaardse, bijna sci-fi-achtige plaats die uitsluitend is gecreëerd omwille van de schoonheid; een fantasie die tot leven wordt gewekt. Star Wars werd er zelfs opgenomen.

Het leidde tot een andere aanpak voor Ghesquière. “Het lonkt naar meer dromerige reflecties. Ik zie deze collectie als een verhaal zonder nostalgie. Een verhaal van anticipatie. Een soort archeologie van de toekomst. Het mysterie van meren waarvan men zich voorstelt dat er fabelachtige wezens wonen. Een postmoderne wyvern (een draak, red.), een legendarisch wezen, een soort zoetwaterzeemeermin die leeft in rivieren, vijvers en meren. Een heel mooie, mythische vrouw.”

Tijdreizende duikers en zeemeerminnen

Net als de Borromeïsche visionairs die het drijvende paradijs van Isola Bella bedachten, bracht Ghesquière zijn eigen fantasie tot leven in een collectie die moderne en mythische waterwezens (of: duikers en zeemeerminnen) koppelde aan botanische thema’s. Hij putte inspiratie uit de majestueuze feesten en garderobes die het eiland in de loop der eeuwen heeft gekend.

De jurken, pakken en jumpsuits bestonden uit een mix van het voor het weer geschikte scuba-materiaal en couture-achtige stoffen. Ze kwamen in de vorm van croptops en zwierige minirokjes, gesneden als harnassen; tops met renaissancemouwen en kragen met ruches; zwierige, vorstelijke gewaden gedragen over robotachtige badpakken, en sculpturale tops en rokken die eruitzagen alsof ze op het punt stonden te veranderen in enorme bloemen.

Epische avondkleding

Iedereen die de trailer van The Little Mermaid heeft gezien (die toevallig in première ging op de avond van de show) en de hartverscheurende ‘ah-ah-ahs’ van Ariel heeft gehoord, is teruggevoerd naar de sprookjes van zijn kindertijd. De finale van de show raakte dezelfde emotionele snaar. We zagen een reeks epische baljurken, gerimpeld als de golven en uitgevoerd in dezelfde mooie pasteltinten gedragen door Disney-prinsessen.

Kroonachtige hoofddeksels, die Ghesquière vergeleek met de hoorns van faunen – gemaakt door een deskundig atelier in Rome dat kostuums maakt voor de Italiaanse film en opera – voegden een aanstekelijk, kinderlijk gevoel van verwondering toe aan de show, dat geen enkele stortregen minder magisch kon maken.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue UK.