Het is zomer en de geur van schoolmelk hangt in de lucht. Je bent acht. Er wordt tikkertje gespeeld en je bent aan het rennen voor je leven. De seconde dat je denkt dat je veilig bent, voel je opeens twee handen in je rug. Voor je het weet, heb je een mond vol zand. Daar lig je dan, en boven je hangt die ene irritante jongen met een zelfvoldane grijns op zijn gezicht. De juf komt aanlopen, je vertelt overstuur dat je net keihard bent geduwd. Lachend zegt ze: “Meisjes plagen, kusjes vragen”, en loopt weg. Een zaadje plant zich in je kinderbrein: als jongens me pijn doen, komen ze ermee weg.
Wantoestanden in de Nederlandse media
Net als de juf met “meisjes plagen, kusjes vragen” heeft ook het Mediapark in Hilversum een handboek vol leuzen. Een van de uitdrukkingen die steevast gebruikt worden om dingen die niet door de beugel kunnen weg te wuiven: “Je moet er wel tegen kunnen als je hier wil werken”. Toen ik net in de media begon, dacht ik dat mensen zoiets bedoelden als onregelmatige uren. Maar het gaat niet over een negen-tot-vijf-mentaliteit. Het gaat over scheldpartijen, een ongevraagde hand op je lichaam en een waterval aan ongepaste opmerkingen.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
