Ik merkte dat er weinig ruimte was om mijn eigen identiteit te ontdekken. Wanneer ik vriendinnen over de vloer kreeg, instrueerde ik mijn moeder om niet Perzisch te koken, maar om aardappelen en een slavink te halen. Ik schaamde me voor de manier waarop ze kookte. Iets waar ik nu om moet lachen en huilen tegelijk; mijn moeders Perzische kookkunsten zijn fantastisch.

Ik telde de dagen tot ik oud genoeg was om onafhankelijk te zijn en mijn eigen stappen te zetten. Zonder diploma en met bijna geen geld op zak zocht ik naar junior vacatures in grote steden. Na een aantal weken lukte het om een leuke baan te vinden in Berlijn. Ik kwam aan op een zondagmiddag, deed meteen een fishnet top aan en rode lippenstift op, en dook de Berghain in.

Bevrijding

Voor het eerst in mijn leven voelde ik me bevrijd, en daar maakte ik volop gebruik van. Mijn leven bestond uit feesten, nieuwe mensen ontmoeten en mijn leven opnieuw ontdekken – zonder oordelen. Maar ook op cultureel vlak voelde ik me bevrijd; ik leerde mijn Perzische kant kennen en nam afscheid van bepaalde onzekerheden. Ik liet een unibrow groeien omdat het vroeger een schoonheidssymbool was in Iran en nam mijn vriendinnen steeds vaker mee naar Perzische restaurants.

Ik kwam erachter dat het niet uitmaakt wat andere mensen van me denken of van me verwachten; ik hoef er niet naar te leven. Elk moment kan ik besluiten om mijn eigen verhaal vorm te geven en mezelf opnieuw uit te vinden, als ik dat wil. Ik heb mezelf de afgelopen jaren aangeleerd om zo te leven. Tegenwoordig denk ik: neem ik deze beslissing omdat ik denk dat het zo hoort? Of is dit wat ik écht wil?

Verhuizen naar het bos

Tien jaar gelden wilde ik eindeloos in de Berghain dansen om me ultiem vrij te voelen. Nu voel ik me juist vrij in de natuur. Waar die omslag vandaan komt? Ik denk dat ik in deze fase van mijn leven rust vind in een omgeving waar alles mooi is, en er geen prikkels zijn. Er is hier in het bos niks wat je afleidt dat door de mens gecreëerd is. Ook voelt de ruimte en de afstand van andere dingen hier heel vrij aan. Misschien heeft het ook met mijn leeftijd te maken, maar voor mij ging vrijheid in de stad hand in hand met het gevoel van ontsnapping. In de natuur draait vrijheid voor mij om mezelf thuisvoelen.

Daardoor ben ik me de afgelopen jaren gaan verdiepen in mooie natuurgebieden in Nederland. Uiteindelijk kwamen we bij dit boshuis in Drenthe terecht en besloten we: we gaan verhuizen naar het bos. Ik hoop dat ik je met dit verhaal en deze columns kan inspireren om het pad te kiezen dat jou vrij laat voelen – of dat nou de stad is, of de natuur.