Het cureren van Tussen grenzen was een uitdaging voor Van Kesteren. Ze wilde de verhalen van de makers niet te veel sturen en koos ervoor om hun persoonlijke ervaringen voorop te stellen. “Ik probeerde als curator juist niet te cureren”, vertelt ze. Ze sprak ontwerpers met pijnlijke herinneringen aan migratie, anderen die gevlucht waren, of juist naar Nederland waren gekomen door adoptie of studie. Het beeld van migratie bleek veel diverser dan ze ooit had gedacht. “We hebben een beeld van migratie terwijl ieder verhaal zo anders is,” merkt ze op. Het was voor haar belangrijk om deze verscheidenheid aan verhalen naast elkaar te laten zien.

‘We hebben een beeld van migratie terwijl ieder verhaal zo anders is.’

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Diverse verhalen

Van Kesteren heeft een half jaar lang intensieve gesprekken gevoerd met negentien mode- en sieraadontwerpers met een migratieachtergrond. Zeven van hen hebben speciaal voor de tentoonstelling nieuw werk gemaakt. “De sieraden die je ziet zijn autonome objecten, couture-stukken die tegelijkertijd ook draagbaar zijn en het verhaal van de maker vertellen”, deelt Van Kesteren.

“Elk werk vertelt een uniek verhaal en biedt een diepgaand inzicht in de leefwereld van de maker. Zo raakte het verhaal van Armia Yousefi mij diep. Hoewel hij geen concrete herinneringen heeft aan zijn vlucht, heeft het zijn hele leven beïnvloed, en de invloed van zijn Iraanse cultuur is nog altijd duidelijk zichtbaar in zijn werk.”

Kalkidan Hoex, geadopteerd uit Ethiopië, heeft een complexe relatie met haar herinneringen. “Hoewel ze nog wel flarden herinnert van haar tijd in Ethiopië, kan ze die herinneringen niet volledig terugroepen. Haar werk weerspiegelt de dualiteit van haar identiteit, waarbij haar Afrikaanse roots samenkomen met haar leven in Nederland.” In de tentoonstelling wordt duidelijk dat niet iedereen een negatieve herinnering heeft aan migratie. Sommige kunstenaars zijn juist dankbaar voor hun reis en zien het als een verrijking van hun leven.

Ook de enorme gebleekte oorbellen van ontwerper Yinka Buutfeld met Nigeriaanse roots is onderdeel van de tentoonstelling en heeft eveneens een diepe indruk achtergelaten op Van Kesteren. De sieraden staan symbool voor de enorme populariteit van skin whitening-producten in Nigeria. “Het laat zien hoe ver mensen met een donkere huid soms moeten gaan om geaccepteerd te worden in de maatschappij.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Inspiratie

Van Kesteren noemt de tentoonstelling “een feest om naar te kijken.” Ze vult aan: “Ik hoop dat het mensen zal inspireren om eens aan iemand te vragen naar hun migratieverhaal en om met elkaar in gesprek te gaan. Het is tijd voor verandering. Migratie is een complex en divers fenomeen, en het is belangrijk om de veelheid aan ervaringen te erkennen.”

Door de tentoonstelling Tussen grenzen worden bezoekers uitgenodigd om te luisteren naar de verhalen achter migratie, om de veelzijdigheid van migratie te begrijpen en om een inclusievere samenleving te bevorderen. Een uitnodiging om samen te komen, om te leren van elkaars ervaringen, en om met openheid naar mensen te kijken.

Tussen grenzen: migratie, macht en grenzeloze verbeelding is nog te zien tot en met 22 oktober 2023 in Museum Arnhem, Utrechtseweg 87.

Benieuwd naar nog meer inspirerende tentoonstellingen in Nederland? Bekijk Vogue’s cultuuragenda.