Gisele Azad (31) is geboren in Teheran en werkt al bijna tien jaar als creatief consultant in de wereld van selfcare en humanitaire projecten. Tijdens de pandemie nam ze de beslissing haar leven compleet om te gooien en op zoek te gaan naar een plek in de natuur. Voor Vogue.nl schrijft ze elke week een column over wonen in het bos en een duurzame levensstijl. Deze week vertelt ze over haar kijk op selfcare nu ze midden in de natuur woont.
Mijn kijk op selfcare
Het is een typische Nederlandse zomerdag. Tussen de regenbuien door schijnt de zon. Ik pak mijn moment om koffie te drinken tussen de bomen, en zie een klein eekhoorntje twee meter van mij vandaan op het erf, druk bezig met zoveel mogelijk gras verzamelen. Dit eekhoorntje is een nest aan het bouwen, een thuis. Ik realiseer me dat het eekhoorntje en ik iets gemeen hebben: we zijn beiden een thuis aan het creëren. Ik kijk om me heen en moet lachen. Wie had ooit gedacht dat ik op mijn 31e koffie zou drinken in mijn eigen bos, zou filosoferen over de gelijkenissen die ik heb met een eekhoorn? Naast dat ik het komisch vind, voel ik me ook trots. Ik heb het maar gewoon gedaan.
Ik denk nog vaak na over hoe mijn leven er een jaar geleden uitzag. In de stad was ik altijd on the go – niet alleen voor werkgerelateerde afspraken, maar ook voor selfcare. Om de vier weken liet ik mijn nagels doen en mijn wenkbrauwen epileren, en af een toe deed ik een massage of ging ik naar een spa. Het koste veel tijd en een hoop geld, maar ik werkte er hard voor, dus ik vond dat ik het verdiende. Maar na een half jaar in het bos wonen is mijn kijk hier op compleet veranderd.
