Het is nog maar januari, maar we hebben onze eerste microtrend van het jaar al te pakken: de eclectic grandpa-trend. De eclectische opa-trend – net als Cafécore bedacht door Pinterest als een van hun trendvoorspellingen voor 2024 – draait om kleurrijke gebreide kleding, tweed, loafers, broeken met patronen, ergonomische sneakers, baseballpetten en polshorloges (trefwoorden: retro, maatpakken en vintage). “Omdat de esthetiek van coastal grandma zó vorig jaar is”, zo valt te lezen op Pinterest.
De eclectic grandpa-trend
En dat is precies het probleem. Net zo snel als je kleden als een Nancy Meyers-personage een trend werd (denk aan Cameron Diaz in The Holiday, Meryl Streep in It’s Complicated en Diane Keaton in Something’s Gotta Give), werd dat weer passé – én werd het een trend om je te kleden als een oude man. Elke trend die komt en snél weer gaat wekt kan weerstand opwekken, maar de eclectic grandpa-rage al helemaal. Niet alleen is het ontzettend duur en onhoudbaar om je garderobe elke keer volledig om te gooien, ook zou dat in dit geval tegen alle kernwaardes van ‘de opa-stijl’ ingaan.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Het hele punt van die trend is namelijk om je te kleden als iemand die zijn hele leven kledingstukken en accessoires heeft samengesteld die bij hem passen. Maar zoals bij alle microtrends wordt verondersteld dat je deze items ook zomaar van de ene op de andere dag kunt verzamelen. De eclectic grandpa-trend is een trend die persoonlijke stijl wil commercialiseren – iets wat per definitie niet kan. De stijl van je opa staat erom bekend te vertrouwen op stukken – truien, loafers, horloges, hoeden, brillen – die tientallen jaren, zo niet een heel leven, meegaan.
De verslechterde kwaliteit van kleding
De reden dat ouderen zich op deze manier kleden, is omdat ze hebben geïnvesteerd in goederen van hoge kwaliteit, in plaats van goedkope kledingstukken die na een paar keer dragen op de vuilnisbelt belanden. Zoals Amanda Mull in The Atlantic opmerkte, is de kwaliteit van breiwerk in de loop der jaren dramatisch gedaald. “Breiwerk werd vroeger volledig gemaakt van natuurlijke vezels. Deze vezels waren meestal afkomstig van het scheren van schapen, geiten, alpaca’s en andere dieren. Soms werden plantaardige vezels, zoals katoen of linnen, erin gemengd. Nu is de overgrote meerderheid van het garen in gebreide kleding vermengd met een soort plastic. Meestal is dit polyester, polyamide of acryl.”
De veranderende samenstelling van onze gebreide kleding (naast andere kleding), samen met de slechte omstandigheden voor kledingarbeiders, betekent dat deze zware synthetische truien niet alleen slechter aanvoelen, maar ook ontworpen zijn om een kortere levensduur te hebben dan de trui die je opa droeg.
