vogues-marie-nanette-mode-heeft-niets-met-praktisch-te-maken-wel-met-pure-emotie-289956
©Paul Bellaart

Op de fiets in Amsterdam rem ik af voor het stoplicht. Als ik mijn voet op de grond wil zetten, stap ik in de zoom van mijn lange jas. Als in slow motion val ik om. Een voorbijganger ziet me, snelt te hulp en vangt me op, waardoor ik een zachte landing maak. Het zijn de gevaren die je op de koop toe neemt omwille van een felbegeerde look, zoals deze tot-op-de-grond-jas in combinatie met hakken, die na het zien van een Balenciaga-show niet van mijn netvlies te branden was.

Marie Nanette over Vogue mei 2024

Mode heeft nu eenmaal niets met ‘praktisch’ te maken, wel met pure emotie. Een item kan je, vergelijkbaar met een allesverzengende verliefdheid, niet meer loslaten. En dan is er geen enkel rationeel bezwaar dat je weerhoudt van de aankoop. Neem de lange rok uit de lente/zomer 2023-collectie van Ann Demeulemeester, die naast een prachtige sleep ook aan de voorkant gedrapeerd op de grond ligt. Ik werd geïnfluenced door de Amerikaanse interieurontwerper Kelly Wearstler die de rok droeg tijdens Paris Fashion Week vorig jaar. Op haar socials bolde de sleep prachtig op, meters achter haar aan. Eenmaal in huis realiseerde ik me dat je daarvoor ook een team met windmachine nodig hebt. Toch heb ik nooit spijt gehad van de aankoop en ben ik nog steeds dolgelukkig met een rok waarin je verplaatsen schier onmogelijk is.

Waar ík het immer met zwarte statementpieces heb, krijgt Vogue’s Alja Bakker de felgekleurde satijnen slides uit Prada’s laatste feeërieke collectie niet uit haar hoofd en jaagt Vogue’s Charlie Dot op het fake snakeskin mini-jurkje uit de H&M Studio-collectie. Mode is nu eenmaal hoogst persoonlijk en de uitgelezen tool om te laten zien wie we zijn. In roadmovie Wild at Heart laat David Lynch Nicolas Cage zeggen: “This is a snakeskin jacket! And for me it’s a symbol of my individuality, and my belief in personal freedom.”

Vrouwelijke ontwerpers

Onlangs verzuchtte een collega tijdens onze redactievergadering dat de hoge hak vast nooit zou zijn uitgevonden als er geen mannelijke designers waren geweest. Ik kon het niet grondiger met haar oneens zijn. Vrouwelijke ontwerpers doen net zomin als hun mannelijke collega’s een knieval voor praktische bezwaren. Zo bewijzen ook de dansende franjemuiltjes uit de laatste drop van Phoebe Philo: je struikelt er easy mee over je eigen benen, maar ze waren instantly uitverkocht. 

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Niet eerder bepaalde zo’n groot aantal vrouwelijke ontwerpers het modebeeld als nu. Reden voor Vogue om vijftien van hen te portretteren. Voorloper Coco Chanel wist vrouwen te bevrijden uit het stijve silhouet van de vroege twintigste eeuw, lang voordat vrouwen in Frankrijk stemrecht kregen. Virginie Viard, de eerste vrouw aan het roer bij Chanel sindsdien: “Ik heb het idee dat ik Coco aan het herontdekken ben: het idee van vrijheid, van modern zijn – alsof dit haar moment is.”

Vrijheid

Vrijheid is wat de series van modefotograaf Kate Bellm ademen. Haar beelden zijn een ode aan vrouwelijkheid en doen verlangen naar de ultieme roadtrip. Kate schoot onze cover met model Stella Lucia, die al een aantal jaar bovenaan haar wishlist stond. 

Vrijheid is ook waar de eigenzinnige makers die we portretteerden voor dit nummer naar streven. Van schrijver Lale Gül en rapper Akwasi tot spoken word-artiest Zaïre Krieger: allen staan ze voor de vrijheid je uit te spreken, ook als het schuurt. Tegelijkertijd trachten ze te verenigen, in plaats van de ander met holle leuzen te beschimpen. Toen Krieger de opdracht kreeg de debuutbundel van Amanda Gorman te vertalen, kreeg ze racisitsiche slurs en zelfs doodsbedreigingen. Zaïre: “De bedreigingen waren alleen maar brandstof om de haat te veranderen in iets moois.” Ons Unhate Issue was geboren.

Enjoy! 

Marie Nanette Schaepman 

Creative & editorial director

Vogue mei 2024 ligt vanaf 18 april in de winkel en is hier online te bestellen.