Miranda Priestly

In tegenstelling tot Emily Charlton – wiens wanhopige behoefte om als relevant te worden gezien seizoensgebonden make-overs zal veroorzaken – is het onwaarschijnlijk dat Miranda Priestly zich laat beïnvloeden door modetrends. Ze is te ongevoelig en te zelfverzekerd om zich te laten meeslepen door de trends die ze de lezers van haar tijdschrift laat kopen. Haar jurken zouden nog steeds van Donna Karan zijn, die altijd dienden als een elegante basis voor meer couture-achtige bovenkleding zoals deze jas met capuchon uit de herfst/winter 2024-collectie van Bottega Veneta. Natuurlijk gekozen met het doel om een hoorbare dreun te geven als de jas op het bureau van een arme assistent belandt.

Andrea Sachs

Waar werkt Andrea Sachs nu? Heeft ze haar droombaan gevonden bij The New Yorker of Vanity Fair? En het belangrijkste, is het haar gelukt om die Chanel-laarzen te houden? Hoe dan ook, al die tijd met Nigel in de modekast heeft zeker een blijvende invloed gehad op haar stijl. Waarschijnlijk is ze tegenwoordig een vintageliefhebber, die nog steeds die John Galliano-jurk uit 2005 aantrekt die ze naar het liefdadigheidsgala droeg. Als het gaat om de catwalks van nu, zouden we Andy graag zien in de meer gepolijste boho-looks van Chloé. De B Corp-status van het Franse modehuis zal haar waarschijnlijk aanspreken.

Emily Charlton

Na een vroege carrière waarin ze zich naar Miranda Priestlys beeld had gevormd, zal Emily Charlton – zij van de sculpturale Rick Owens-bolero, hakken met spikes en Hermès-manchetten – zich kleden om angst in te boezemen bij alle ondergeschikten die haar pad durven te kruisen. En mogelijk zelfs bij Priestly zelf. Het gerucht gaat namelijk dat de reboot de voormalige eerste assistent zal volgen, die nu een “high-powered executive voor een luxegroep” is. Dat betekent dat Meryl Streeps personage de vrouw die ooit diende als haar menselijke kapstok zal moeten paaien. Demna’s Balenciaga biedt het soort gewaagde schouders en dominatrixlaarzen die perfect zouden passen in de garderobe van de volwassen Emily.

Nigel

Sweet Nigel, de met Manolo’s zwaaiende fairy godmother van het kantoor. Patricia Field zei dat Stanley Tucci, die de in Rhode Island geboren Runway-artdirector speelt, het leukst was om aan te kleden. Zijn kenmerkende driedelige pak kwam van Starstruck Vintage. Het was een tikkeltje jaren zeventig, een beetje André Leon Talley – op wie het personage losjes was gebaseerd – en vertederend op een ouderwetse manier. Natuurlijk zijn er tegenwoordig talloze jonge ontwerpers die een formeel maar flamboyant pak voor Nigel in elkaar zouden kunnen zetten – hoe geweldig zou hij eruitzien in SS Daley? – maar laten we eerlijk zijn, dit gewoontedier shopt nog steeds bij Dolce & Gabbana. Zelfs de laatste Dries Van Noten-collectie kan hem niet overtuigen.

Serena

Echte clacker Serena – gespeeld door Gisele Bündchen – was de OG ‘office siren‘. Hoewel talloze celebs (die allemaal nog nooit van hun leven een kantoor zijn binnengestapt) de trend hebben overgenomen, kwam niemand in de buurt van de ‘BDSM-madame meets corporate secretary-chic’ die Bündchen in de film belichaamde. Voor het vervolg op The Devil Wears Prada? Ik zou Serena graag zien leunen naar een meer androgyne benadering van tailoring in een van Dilara Findikoglu’s genderverruimende power suits. Zeker een ensemble dat een zeldzame Miranda Priestly-glimlach waardig is.

Christian Thompson

Nadat hij er niet in slaagde Miranda Priestly te onttronen, kunnen we ons voorstellen dat Christian Thompson zich terugtrok op Bali, waar hij zich overgaf aan ayahuasca-ceremonies, kleurrijk kasjmier droeg en probeerde zijn (saaie) memoires te schrijven met een verenpen. Nu hij zich realiseert dat hij nooit de volgende Tom Wolfe zal worden, neem ik aan dat hij de printmedia heeft verlaten voor de allure van big tech, waar hij de leiding heeft over de inhoud van een bedrijf in Silicon Valley. Hij draagt een Brunello Cucinelli-vest met sjaalkraag, een kasjmier joggingbroek van Loro Piana en een baseballpet die Succession’s Kendall Roy waardig is, voor als hij de stagiair probeert te ontwijken met wie hij seks heeft gehad na een bedrijfsfeestje.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue UK.