Geen nieuwe kleding kopen: deze redacteur deed het een jaar lang

Na bijna twintig jaar in de modewereld te hebben gewerkt – waarvan het grootste deel bij Vogue – weet ik als geen ander wat de kracht van kleding is. Maar de afgelopen jaren ben ik me steeds meer bewust geworden van de enorme impact van de mode-industrie op de planeet en schaam ik me voor hoeveel ik vroeger heb gewinkeld. Daarom besloot ik om een jaar lang geen nieuwe kleding of accessoires te kopen, en in plaats daarvan oude items te laten repareren. Dit is wat ik daarvan heb geleerd.

Een jaar lang geen nieuwe kleding kopen

Zou die Stella McCartney-jumpsuit met dat mottengat gerepareerd kunnen worden? Zouden die zwarte, kniehoge Jimmy Choo-laarzen met gescheurde voering weer draagbaar gemaakt kunnen worden? En zou een van de pakken van mijn overleden vader voor mij op maat gemaakt kunnen worden? Natuurlijk heb ik ooit eerder kleding laten repareren of laten aanpassen, maar deze nieuwe manier van naar mijn garderobe kijken zou een heel ander level van toewijding vereisen.

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Waarom? Nou, vaak overweeg je alleen reparatie bij een luxe item. Hoewel topstukken vaak ontworpen zijn om een leven lang mee te gaan, heeft zelfs het beste vakmanschap zorg en reparatie nodig naarmate de jaren verstrijken. Van oudsher bieden luxemerken – van Hermès en Chanel tot Burberry en Mulberry – nazorg als een service voor hun klanten. En onlangs is Net-a-Porter een samenwerking aangegaan met reparatieplatform The Seam, terwijl Selfridges samenwerkt met Sojo om reparaties aan te kunnen bieden.

Buiten de luxewereld hebben ook merken als Patagonia en North Face interne reparatieservices. En schoenenmerk Veja repareert zelfs schoenen van andere merken in veel van hun winkels. Naast het feit dat het goed is om items te laten repareren vanuit een duurzaam oogpunt, versterkt het ook “de loyaliteit en het vertrouwen van klanten als ze hun artikelen via het merk kunnen later repareren”, benadrukt medeoprichter Hasna Kourda van Save Your Wardrobe, wiens platform een wereldwijd netwerk van reparateurs voor merken als Loro Piana en Maje aanbiedt.

Kledingstukken repareren

In het begin was het laten repareren van items voor mij nog onbekend terrein. Ik had er niet eens vertrouwen in dat ik een knoop kon vastmaken of een zoom kon naaien. Voor velen van ons – en dus voorheen ook voor mij – lijkt het makkelijker om ‘gewoon’ iets nieuws te kopen. (Spoiler: ik heb inmiddels geleerd hoe ik beide moet doen.)

De keuzes en de kosten

Ik stuurde ook vier paar schoenen naar de specialistische service Classic Shoe Repair, waaronder een paar Chanel-ballerina’s die gereinigd en opnieuw geverfd moesten worden (95 euro), suède Chanel-laarzen die gereinigd moesten worden (140 euro) en Aeyde-enkellaarsjes die moesten worden gerepareerd (35 euro).

En dan waren er nog mijn geliefde Jimmy Choo-laarzen. De kosten voor het repareren van de voering (geregeld via de nazorgservice van het merk) bedroegen 285 euro. Behoorlijk duur. Dat zou te maken hebben gehad met de schade: het zou noodzakelijk zijn geweest om de voering los te naaien. Ik vond dat het waard, met in mijn achterhoofd dat de aankoopprijs 1500 euro was (inmiddels zelfs 2100 euro), ik ze al tien jaar met plezier heb gedragen en dat hopelijk nog tien jaar langer kan doen. Ik besloot de reparatiekosten als een soort fashion-APK te beschouwen.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

©Emily Zak
De Chanel-ballerina's van Emily Zak, voor (links) en na (rechts) reparatie

Emily Zak kocht een jaar lang geen nieuwe kleding — ©Emily Zak
De Jimmy Choo-laarzen van Emily Zak, voor (links) en na (rechts) reparatie

Ook liet ik een aantal items aanpassen. Zoals mijn tweed trenchcoat van Stella McCartney die te lang voor me was (70 euro). Ook bracht ik verschillende Richard James-pakken van mijn overleden vader naar de kleermaker. Ze lagen al zo lang onaangeroerd in mijn kledingkast, als een soort nostalgische herinneringen aan hem. Af en toe drapeerde ik een van de blazers over mijn schouders, omdat ik daardoor het gevoel kreeg alsof hij weer even dicht bij me was. Maar nu besloot ik dat, mede door deze uitdaging, het de juiste tijd was om de pakken aan te laten passen. Ik besloot een van de broeken, die een paar maten te groot was, te laten vermaken. Dat kostte me 70 euro, véél minder dan de kosten van een nieuw Richard James-pak.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Geen nieuwe kleding kopen: deze Vogue-redacteur deed het een jaar lang — ©Emily Zak
Emily Zak in het Richard James-pak van haar vader na het op maat te hebben laten maken

Een jaar geen nieuwe kleding kopen: dit heb ik geleerd

Tiffanie Darke, een branchegenoot die zich heeft voorgenomen om slechts vijf nieuwe kledingstukken per jaar te kopen, beleeft inmiddels plezier aan het repareren van oude kledingstukken in haar garderobe. “Door bewuster om te gaan met wat we kopen en hoe we voor onze kleding zorgen, kunnen we ongelooflijk creatief zijn”, vertelt ze. Zo stuurde ze een gescheurde spijkerbroek ter reparatie op via Save Your Wardrobe, en liet ze de broek repareren met behulp van de Japanse borduurtechniek sashiko (hierbij worden stikselpatronen, vaak met wit garen, gebruikt om een stof te versterken, red.).