Als we denken aan dandyisme – een belangrijk onderdeel van Superfine: Tailoring Black Style, de voorjaarsexpositie in het Met’s Costume Institute dit jaar, die vooral de zwarte dandy onder de loep neemt, zijn het meestal de mannen die in ons opkomen: grootheden als Oscar Wilde en André Leon Talley, of hedendaagse figuren als Dapper Dan en A$AP Rocky. Maar door de geschiedenis heen hebben vrouwen ook flamboyante, traditioneel ‘mannelijke’ kleding omarmd. Desondanks blijven vrouwelijke dandy’s veelal buiten beschouwing, maar ze waren er wel degelijk.
De onzichtbare vrouwelijke dandy’s
Natuurlijk is er geen uitgebreid archief van vrouwelijke dandy’s. “De onzichtbaarheid van deze gemeenschappen zorgt er vaak voor dat trends zich niet op dezelfde manier kunnen ontwikkelen als in de dominante cultuur”, vertelde Eleanor Medhurst, schrijfster van Unsuitable: A History of Lesbian Fashion, vorig jaar aan Vogue. “Je weet niet per se wat andere mensen in jouw gemeenschap doen, omdat je ze niet kunt zien.” Maar dat betekent niet dat deze pagina in de geschiedenisboeken helemaal blanco is.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Voorloper
Christina, koningin van Zweden, die regeerde van 1632 tot 1654, stond bekend om haar mannelijke verschijning en weigering om te trouwen. Hoewel ze toegang had tot mooie kleding en een voorliefde had voor traditioneel mannelijke kleding zoals stropdassen en typische hoofddeksels, was Christina meer een voorloper van het dandyisme dan dat ze een voorbeeld was. (Dandyisme, dook voor het eerst op aan het eind van de zeventiende eeuw, meer dan een eeuw na Christina’s dood). Toch is ze een vroeg – en zeldzaam – voorbeeld van een vrouw die zich openlijk mannelijker kleedde.
Na verloop van tijd kregen vrouwen die de geest van het dandyisme belichaamden hun eigen benamingen: quaintrelles en dandizettes, maar ze belichaamden niet per se de mannelijke kwaliteiten die dandy’s omarmden, eerder de excentriciteit en toewijding aan esthetiek.
