Het gaat Gaultier altijd al om zijn vak, en niet om de exposure die bij zijn carrière komt kijken. Hij verschuilt zich liever in de coulissen. “Ik ben nooit iemand geweest die graag in de schijnwerpers staat. Ik ben iemand van achter de schermen. Wat ik van mezelf laat zien, zijn de ontwerpen, hoe ze worden gepresenteerd en door wie ze worden gepresenteerd.”

Op zoek naar unieke individuen

Gaultier heeft daarom sinds de start van zijn carrière een passie voor casting. “Ik vind het geweldig. Als ontwerper kun je je zo laten inspireren door iemands attitude.” Zijn baanbrekende kijk op casting loopt als een rode draad door zijn carrière. Zo laat ook zijn Fashion Freak Show zien hoe diversiteit, inclusie en unieke individuen een magisch samenspel vormen.

Gaultier ziet hoe inclusie de modewereld op een positieve manier beïnvloedt. “Wat ooit in de mode was, is nu niet meer in de mode. Mode gaat mee met de ontwikkeling van de maatschappij. Het is een weerspiegeling van wat er gebeurt. Mode is constant in beweging. Ik denk dat mode altijd verandert en we nu gelukkig in een tijd leven die meer inclusief is”, vertelt hij. “Nu is inclusie in de mode.”

Op goed geluk

“Ik heb geluk dat ik de kansen heb gekregen die niet iedereen heeft gehad. Maar toen ik begon, kende ik niemand in de modewereld. Ik stuurde mijn schetsen alleen naar Pierre Cardin, omdat iemand tegen me zei dat ik het moest doen; ik was zelf te verlegen. Op de dag van mijn achttiende verjaardag kreeg ik een brief van monsieur Pierre Cardin.” And the rest is history.

“Pierre’s modeshows waren groots. Het was nooit een gewone of klassieke show. Hij speelde met de lichten en alles eromheen; een theatrale manier om mode te tonen. Ik wist dat ik kleren ging maken, maar ik wilde ze al vanaf het begin óók op een interessante manier presenteren. In een fashionshow kun je laten zien wat je belangrijk vindt.” Wat Gaultier zich toen nog niet realiseerde, is dat hier zijn passie voor theater ontstond.

Geboren rebel

“Ik hield van shows die anders waren en mij verrasten. Omdat ik niet naar school ben gegaan, was ik op een bepaalde manier vrijer dan anderen. Misschien was ik daardoor meer een rebel. Na Pierre ging ik naar een modehuis dat conservatiever was: Jean Patou. Hier zeiden ze: ‘Alles goud en beige is mooi en chique. Zwart is niet mooi. Dat is alleen voor weduwen.’ Dat soort stupidity. Het was zo anders, dat ik nog rebelser werd. De kijk op vrouwen was ook aan het veranderen. Ze werden vrijer. Ze waren niet alleen maar meer lief, mooi en romantisch; ze waren sterk. Dus in mijn shows wilde ik altijd elke vorm van schoonheid en personality laten zien”, waarna hij aan een stuk door blijft praten over deze bron van inspiratie.

Die pracht van krachtige en eigenzinnige figuren was niet zijn enige inspiratiebron. Gaultier leefde pas echt op toen het vrije en rebelse gevoel van andere Europese steden dan Parijs ervaarde. Zo is zijn oeuvre rijkelijk geïnspireerd door Londen, maar ook Berlijn en ons eigen Amsterdam hebben invloed gehad. “Nederlanders hebben hun eigen stijl. Ze kopiëren niet. Sommige Nederlandse ontwerpers zijn dan ook wereldberoemd, zoals Victor & Rolf. Zij zijn ongelooflijk. Ook hou ik van het werk van Iris van Herpen, zij is absolutely incredible en een echte kunstenares. Je kunt aan de ontwerpen zien en voelen waar de ontwerpers vandaan komen.”

Iconische ontwerpen en muzes

Voor de aankomende show van Gaultier geldt overigens hetzelfde: je kunt er niet omheen met de Bretonse strepen, matrozen hoeden, Schotse ruiten, nachtjaponnen en korsetten. “De Fashion Freak Show is fantasie. Het is theatraal. Het is een selectie van de kleding waar mensen mij van kennen, maar dan extravaganter. Er zijn kledingstukken die speciaal zijn gemaakt voor de show en natuurlijk al mijn persoonlijke favorieten uit eigen archief.”

Zo is een variatie op het iconische korset van Madonna terug te zien, maar ook vele andere ontwerpen passeren de revue. Want ook al is Gaultier eeuwig trouw aan de popzangeres (die hij tot drie keer toe daadwerkelijk een aanzoek deed), hij heeft ook andere muzes. “Natuurlijk is Madonna nog steeds mijn muze, maar ik hou ook van Dua Lipa en Marion Cotillard. Daarnaast kan een muze ook iemand zijn die ik op straat zie, een vrouw of een man, maar het moet iemand zijn die iets speciaals heeft. De persoon moet een beetje anders zijn en persoonlijkheid hebben. Ik sta dus altijd open voor een nieuwe freak waar ik van kan houden”, vertelt hij met zichtbaar veel liefde voor zijn vak en de muzes die hem nog iedere dag inspireren.

De tekst gaat verder onder de beelden.

Onvergetelijke ervaring

En daarmee stipt Gaultier exact de essentie van zijn show aan. Want als hij die moet omschrijven in drie woorden, weet hij dat even beknopt als bevlogen te doen. “Fashion, omdat mode mijn leven is. Freak, omdat ik mensen die anders zijn laat zien – en mensen die anders zijn, worden gezien als een freak, al zijn we allemaal een freak op een bepaald punt. En show, want er is ballet, muziek en zoveel meer. Alles zit erin.” Oftewel: een bonte en absoluut memorabele ervaring.

Tot slot willen we van de ontwerper weten: welke droom blijft er, na een carrière waar je u tegen zegt, nog over? “Mijn droom en realiteit hebben zich vermengd. Mijn droom is uitgekomen. Toch besefte ik dat in het begin niet. Ik denk dat je het kunt vergelijken met verliefdheid. Als je verliefd bent, vind je altijd en overal de energie voor de persoon of het werk waar je van houdt. En dat doe ik nog steeds. Ik kan niet klagen.”

Jean Paul Gaultiers Fashion Freak Show is van 24 tot 28 juli 2024 te zien in Carré Amsterdam. Tickets en meer informatie vind je hier.