Mijn alcoholvrije maand begon makkelijk: op 1 januari maakte alleen de gedachte aan drank me al misselijk (katers worden er niet bepaald beter op wanneer je richting de dertig gaat). Ook daarna was het verre van moeilijk om van de alcohol af te blijven: ik had een drukke werkweek voor de boeg, waarop een extreem rustig weekend volgde met hooguit een bezoek aan de Rocycle-studio en een afspraak bij de kapper. Niet bepaald gelegenheden voor alcoholische versnaperingen. En eerlijk, daar had ik ook helemaal geen zin in. Een probleemloze eerste week dus.

Diepgeworteld

De eerste ‘obstakels’ begonnen een week later, toen ik mijn eerste werkevent op de planning had staan, een lunch. Bij aankomst werd me een glas champagne aangereikt. Mind you: het was amper 12.00 uur ’s middags. Ik sloeg het af – niet alleen door mijn Dry January, maar ook omdat het midden op de dag op een donderdag was. Tijdens het event vond een deel van mij het toch wel jammer; er werden zeldzame wijnen geschonken die ik anders zeker had willen proeven. Later in de maand had ik een soortgelijke situatie: de cocktails stonden bij een werkevent al klaar, nog voor het middaguur. Gelukkig waren er ook mocktails. En water. Gelukkig is er altijd water.

Beide voorbeelden bewijzen maar weer hoe genormaliseerd alcohol is. Niet alleen bij feestjes, borrels en diners, maar ook op plekken en bij gelegenheden waar je het niet zo snel verwacht. Op de een of andere manier moet je altijd uitleggen waarom je niet drinkt, alsof dat iets geks is, ver van de norm, en alsof je er een geldige – met nadruk op geldige – reden voor moet hebben (“Ben je zwanger?”). Natuurlijk is het prima als je op dit soort momenten wél drinkt, maar laten we niet doen alsof het zo gewoon is als het drinken van een kop thee.

Merk ik iets?

Goed, ik heb dus niet veel moeite gehad met de alcohol laten staan. Maar dan de vraag: merkte ik iets van een maand lang niet drinken? Of het nu een placebo-effect is of niet, ik heb echt het gevoel dat ik de laatste tijd energieker ben. Ik ben weer begonnen met hardlopen, combineer met gemak meerdere afspraken op een dag en ben zelfs Spaans gaan leren op Duolingo (met een streak van twee weken, iets waar ik erg trots op ben). Daarnaast slaap ik oprecht beter: ik word ’s nachts minder vaak wakker en stap ’s ochtends uitgeruster uit bed. Of het daadwerkelijk door de afwezigheid van alcohol komt, weet ik niet, maar maakt dat uit? Het gaat er in the end om hoe ík mij voel – en dat is goed.

En dan: hoe nu verder? Een maand lang geen alcohol drinken is één ding, maar wil ik dit voortzetten? Hoewel ik bewuster met drank wil omgaan, ga ik het mezelf niet verbieden. Gewoon drinken met mate, precies zoals staat vermeld in de kleine lettertjes in elke alcoholreclame. Of de voordelen dan blijven, zal de tijd leren. Oh ja, en vond ik het minder gezellig zonder alcohol? Het antwoord is simpel: nee. Ik drink net zo graag een ginger beer, maar soms is een espresso martini ook lekker.