Wanneer beautyproducten testen een grote hobby van je is, kan er wel eens iets misgaan. Waarvan akte. Eerder dit jaar had ik echter een misser die verderging dan een ingescheurde nagel of oranje selftan-voeten. Voor het verven van mijn wenkbrauwen met henna bleek ik namelijk allergisch en werd flink ziek. Ik deel deze epic beauty fail, zij het met enige schaamte, om te voorkomen dat het jou ook overkomt.
Brow lamination
Er zijn momenteel ontzettend veel manieren om je wenkbrauwen te (laten) behandelen, naast het verven met henna. Dat komt omdat er evenveel trends zijn, van borstelige en donkere vriendinnen op je voorhoofd tot juist gebleekte wenkbrauwen en strakke strepen. Ja, de dunne wenkbrauw zoals in de roaring twenties en even roerige nineties is terug, en daar vind ik wat van. Niet in de minste plaats omdat ik me dat tweede tijdperk herinner en mijn toen bescheiden wenkbrauwen zelf nog minder bedeeld heb gemaakt. Met blijvend effect.
Ik heb dus nu, als ik er niks mee doe, behoorlijk dunne streepjes boven mijn ogen – en ik wil juist volle rakkers. Een paar maanden geleden probeerde ik voor het eerst een brow lamination. Hierbij worden je wenkbrauwharen naar boven gekamd en daar semi-permanent vastgelegd met een chemisch goedje. Mijn gevoelige huid – want die heb ik – kon daar grappig genoeg prima tegen. Het effect was mooi, maar erg tijdelijk. Na twee weken waren de wenkbrauwharen van volumineus omhoog wijzend, weer gewoon warrig en dun geworden.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Wenkbrauwen scheren
Dit keer koos ik daarom voor een groeibehandeling met als doel op langere termijn blijvend vollere, natuurlijke wenkbrauwen. Dit hield in dat mijn wenkbrauwen eerst in vorm werden gebracht met een mesje. Hierbij werden de zachte ‘babyhaartjes’ rondom mijn zichtbare wenkbrauwen afgeschoren, zodat ze dikker en donkerder zullen terugkomen. Vergelijk het met het wegscheren van de blonde donshaartjes boven je bovenlip: eerst zie je ze niet, maar haal je ze eens weg, komen ze keihard terug.
Na dit voorzichtige scheren, dat meerdere keren moet gebeuren voor het langetermijneffect, ging de professionele dame mijn wenkbrauwen verven met henna. Van tevoren werd gepolst of ik allergisch ben voor henna of verf, waarop ik mijn ervaringen deelde. Jaren geleden heb ik wel eens een jeukerige hoofdhuid gehad na het behandelen van mijn haar met chemische verf, maar echt extreem was dit nooit. Van natuurlijke henna – het bruine of rode poeder dat je aanlengt met bijvoorbeeld thee of koffie – heb ik nooit last gehad.
Allergisch
Hier zit meteen het grote gevaar. Bij veel salons wordt namelijk gevraagd of je wel eens allergisch bent geweest voor verven met chemische haarverf of henna; sommige beautybehandelaars laten je zelfs een contract ondertekenen. Zo wordt de verantwoordelijkheid bij de klant gelegd, ik denk om geen claims achteraf te krijgen. Slim, maar niet helemaal terecht. Je kunt namelijk bij zo’n vragenlijst eerlijk aangeven dat je niet allergisch bent en toch fout zitten. Simpelweg omdat je het niet weet.
Zoals hier te lezen is, kun je op latere leeftijd pas bepaalde allergische reacties krijgen omdat je bijvoorbeeld nooit eerder met dat allergeen, die trigger, in aanraking bent gekomen. Daarnaast kan een allergie ook ontwikkelen waardoor de reactie steeds erger wordt, of minder erg. Om het op mezelf te betrekken: ik was 20 jaar geleden allergisch voor bepaalde parfums en haarkleuringen en nu niet meer. Wat ook verraderlijk is aan de vragenlijst: er wordt nooit précies gezegd met welke ingrediënten wordt gewerkt, waarover zo meer.