Ze vindt het nog steeds gek om te horen, dat ze inmiddels tot de ultieme top van de modefotografie behoort. De Nederlandse Carlijn Jacobs (32) heeft de grootste namen voor haar lens gehad – van Beyoncé tot Bella Hadid – en gewerkt voor de bekendste titels en merken – van de Amerikaanse en Italiaanse Vogue tot Gucci, Loewe en Versace – maar blijft uiterst bescheiden. “Ik ben daar zelf niet mee bezig. Ik doe gewoon wat ik het allerleukst vind.” Dat ze nu, zeven jaar na haar eerste expositie, een solotentoonstelling heeft in fotografiemuseum Foam, maakt haar natuurlijk wel heel trots. Het bijzonderst vindt ze dat haar familie en vrienden kunnen komen kijken; voor haar internationale carrière reist Jacobs de hele wereld over, maar de afgelopen maanden keerde ze voor even terug naar haar roots. De tentoonstelling is nog tot 21 januari te zien in het museum aan de Keizersgracht in Amsterdam. We spreken de fotograaf over haar unieke fotografiestijl, de kracht van surrealisme en, uiteraard, werken met beroemdheden als Beyoncé.
In gesprek met Carlijn Jacobs
Je verwacht misschien het verhaal van een meisje dat eerder foto’s maakte dan kon fietsen, maar je kan de jeugd van Jacobs beter als ‘gewoon’, typisch Nederlands omschrijven. Ze groeit op in een klein Brabants dorpje, Groeningen, en weet als kind nog helemaal niet dat ze fotograaf wil worden. “Ik kocht mijn eerste camera toen ik veertien jaar was. Daar probeerde ik wat mee uit, maar veel viel er niet te fotograferen in een dorpje met vierhonderd inwoners.” Wel herinnert ze zich een obsessie met vervreemdende beelden. “Dan ging ik op zoek naar foto’s met een surrealistisch randje op het internet. Dat zat toen al in me.”
Haar liefde voor fotografie groeit verder als ze naar de grote stad verhuist, om aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam te studeren. “Daar kreeg ik tekenen en schilderen… én fotografie, een vak waarvan ik al snel wist: dit past heel goed bij me.” Ze oefent veel, en dat wordt opgemerkt: de eerste opdrachten stromen binnen. Het zijn die klusjes waar Jacobs nu lachend op terugkijkt. “Die zijn me misschien wel het meest bijgebleven. Ik heb daar enorm veel van geleerd. Vooral van de situaties die uitmondden in rampscenario’s.”
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Surrealistische stijl
De eigen stijl van Carlijn Jacobs staat al snel als een huis. Een stijl die geheel in lijn is met de vervreemdende beelden die haar al sinds haar jeugd boeien. Surrealisme speelt een onmiskenbaar grote rol. “Ik wil dat mensen twee keer naar een beeld moeten kijken. Dat ze, als ze het in een boek zien, terugbladeren. Mensen kennen surrealisme vooral van Dalí, maar ik geef er een moderne draai aan. Wat ik eigenlijk doe, is de realiteit uit z’n context trekken. Mijn beelden zijn in your face, en dat maakt ze krachtig. Het triggert iets in je onderbewustzijn.”
