Waarom je de tentoonstelling Inventing The Runway wil bezoeken

De nieuwe tentoonstelling Inventing the Runway volgt de evolutie van de modepresentatie, van de salons van Charles Frederick Worth tot de cd-roms van Helmut Lang. Een aantal van de grootste catwalkshows ooit zijn in een nieuw jasje gestoken in de meeslepende galerieruimte van Lightroom in Londen. Hieronder volgen vijf van deze historische collecties die tijdens de tentoonstelling op twaalf meter hoge muren worden geprojecteerd.

Tentoonstelling Inventing The Runway: 5 shows

Alexander McQueen lente/zomer 1999

De dertiende show van Alexander McQueen vond plaats in Gatliff Warehouse, een oud busdepot vlakbij Victoria Station, en was geïnspireerd op alles van de Arts & Crafts-beweging tot de prothetische ledematen die tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Queen Mary’s Hospital werden ontwikkeld. Paralympisch atlete Aimee Mullins opende de show met een paar kersenhouten benen die deden denken aan het houtsnijwerk van de zeventiende-eeuwse beeldhouwer Grinling Gibbons, terwijl Shalom Harlow afsloot met een finale die in het geheugen van redacteuren is blijven hangen. Het model stapte op een draaiende schijf in een witte trapezejurk en bleef staan terwijl twee robots, afkomstig uit een autofabriek, haar agressief bespoten met zwarte en Brat-groene verf.

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

McQueen beweerde later dat de performance was geïnspireerd door Rebecca Horns High Moon (1991) en vertelde ArtReview dat het een volle week duurde om de robots te programmeren – en toch gaf hij Harlow geen instructies over hoe ze op de avond zelf moest reageren. “Alexander en ik hadden geen enkel gesprek dat direct gerelateerd was aan dit specifieke stuk en aan het creëren van dit moment binnen de show”, herinnerde ze zich voorafgaand aan de opening van het Savage Beauty-retrospectief. “Ik denk graag dat hij zich er zo min mogelijk mee wilde bemoeien en mij een zo echt mogelijke, spontane ervaring wilde laten hebben.”

Alexander McQueen lente/zomer 1999, een van de shows in de tentoonstelling Inventing The Runway — ©Fairchild Archive

Hussein Chalayan herfst/winter 2000

“Mijn familie heeft te maken gehad met ontheemding”, herinnert de Brits-Cypriotische ontwerper Hussein Chalayan zich in Inventing the Runway. “Ze moesten hun huis verlaten. En toen wilde ik, weet je, dat idee verkennen van hoe je je bezittingen beschermt, hoe je ze misschien ook wil dragen als je weggaat.” Voor zijn herfst/winter 2000-show kreeg dat onderzoek de vorm van een presentatie in Sadler’s Wells in Islington in Londen. Het podium van het theater was herschikt om op een woonkamer te lijken, waar modellen omheen liepen in shiftjurken, rokken met ruches, trenchcoats en, tot slot, het meubilair zelf.

“Chalayans finale was verbazingwekkend”, schreef Plum Sykes destijds in een recensie van de Amerikaanse Vogue. “Vier modellen gekleed in chique grijze shiftjurken naderden de set stoelen, verwijderden de hoezen en zetten ze letterlijk op. De stoelhoezen werden perfecte versies van de jurken die ze al droegen. Het laatste model stapte in de tafel, tilde deze op en veranderde ‘m in een houten rok (de echte fashion insiders zullen zich herinneren dat Chalayans afstudeershow ook een houten rok bevatte). Tot slot vouwden de stoelen zich op tot koffers, die van het podium werden gedragen; het televisiescherm verdween en we keken naar een lege zaal. Als het klinkt als magie, dan is dat omdat het zo was.”

De 'tafelrok' van Hussein Chalayan — ©Peter Jordan/PA Images

Tom Ford lente/zomer 2011

Bij de presentatie van zijn eerste collectie damesmode in zes jaar rebelleerde Tom Ford tegen de directheid en uniformiteit van modeshows in de jaren 2000. Hij bedacht het concept voor zijn lente/zomer 2011-presentatie, gehouden in zijn Madison Avenue-winkel, tijdens een rit met Eurostar – en besloot modellen te mijden ten gunste van 32 ‘iconen’, van Marisa Berenson tot Beyoncé en Stella Tennant. “Ik wilde alle verschillende leeftijden, ik wilde alle verschillende lichaamstypes, ik wilde verschillende karakters en verschillende persoonlijkheden”, vertelde hij WWD na de show, waar foto’s maken verboden was.

“Ik heb die kleding letterlijk voor die vrouwen ontworpen – hun maten genomen, over ze nagedacht, nagedacht over wat ze droegen.” Beyoncé droeg een zilveren jacquard jurk voor haar grote moment op de catwalk in de aanwezigheid van ongeveer honderd redacteuren. Toen The New York Times haar na afloop vroeg of ze wel twee keer had nagedacht over haar deelname aan de show, antwoordde ze onmiddellijk: “Absoluut niet – kijk naar deze kleren!”

Chanel herfst/winter 2017

Karl Lagerfeld creëerde hele werelden in het Grand Palais voor de presentatie van zijn Chanel-collecties; denk aan zijn supermarché voor de herfst/winter 2014-collectie, waarvan de schappen vol lagen met Jambon Cambon, Délice de Gabrielle-tonijn en Haute Ketchup. In Inventing the Runway richt Vogue zich op het No 5 Launch Pad van de herfst/winter 2017-show, waar een 35 meter hoge raket werd ‘gelanceerd’ in de richting van het Art-Nouveau plafond van het Palais, terwijl Elton Johns Rocketman op de achtergrond speelde.

“Het was iets wat ik maanden geleden had bedacht”, zei de ontwerper voorafgaand aan de presentatie op 7 maart, die plaatsvond slechts enkele weken nadat NASA de ontdekking aankondigde van drie planeten in een baan rond Trappist-1b die mogelijk leven zouden kunnen ondersteunen. Wat de kleding betreft: er waren reddingsdekens (space blankets), astronautenkragen en raketminituren. Lagerfeld beweerde later dat zijn ontwerpen waren geïnspireerd door de Franse astronaut Thomas Pesquet, die in de maanden voorafgaand aan de show regelmatig berichten had verstuurd vanuit het internationale ruimtestation.

Chanel herfst/winter 2017, een van de shows in de tentoonstelling Inventing The Runway — ©Catwalking

Balenciaga herfst/winter 2020

Creative director Demna Gvasalia nam redacteuren mee naar de Cité du Cinema Studios in Saint-Denis voor zijn herfst/winter 2020-show, waar hij een catwalk had gebouwd en die vervolgens op dramatische wijze onder water had gezet. Niet alleen stonden de eerste rijen onder water en spetterden de modellen de redacteuren nat terwijl ze in Wellington-laarzen en duikuitrusting over de catwalk liepen, ook toonde een LED-plafond wervelende beelden van naderend onheil over het klimaat.

“Onze weg vinden naar onze zitplaatsen bij Balenciaga was vanmorgen een hachelijke onderneming”, schreef Sarah Harris van de Britse Vogue in een bericht na de show. “Het was pikdonker, we moesten traplopen en het enige wat we konden zien als catwalk was een enorme plas water, die een dreigende kleur inktzwart kreeg in de duisternis… Er weerklonk onheilspellende muziek, de lichten gingen aan en de wolken bewogen zich snel boven ons. Dat digitale weersysteem bewoog van razende wolken naar een indrukwekkend geluid van spreeuwen, van een apocalyptische storm naar een vurige zonsondergang.” En de looks? Er waren voetbalkleding, FiveFingers-achtige schoenen en neogotische power suits.