In 2019 bleek uit onderzoek van Mama Cash dat een schamele 13 procent van alle kunst in musea van vrouwen is. Er is sindsdien hard aan gewerkt om dat cijfer omhoog te krikken en langzaamaan is er beweging te zien. Musea starten initiatieven, zoals het project Vrouwen van het Rijksmuseum, dat de komende jaren moet zorgen voor meer zichtbaarheid van vrouwen ín en buiten het Rijksmuseum. Inmiddels hangt wel het werk van schilders als Judith Leyster, Gesina ter Borch en Rachel Ruysch aan de muur in de eregalerij.
Het Stedelijk Museum in Amsterdam kwam direct dat jaar met de tentoonstelling Meesterlijke vrouwen, als pledge nog meer focus te leggen op kunst van vrouwen, en ook andere musea programmeerden tentoonstellingen met als hoofdonderwerp vrouwen.
In gesprek met Cathelijne Blok
Te laat? Misschien wel, vindt kunsthistoricus Cathelijne Blok (31). Maar beter laat dan nooit. Waar ze kan, schreeuwt ze van de daken hoe belangrijk kunst an sich is, voor je ontwikkeling, je gemoedstoestand, je creativiteit, maar vooral: hoe belangrijk kunst van vrouwen is. Vraag welk werk er nu echt toedoet en ze lepelt de ene na de andere naam van vrouwelijke kunstenaars en kunstprojecten op. Het liefst doet ze dat via haar eigen platform The TittyMag, waar ze kan schrijven en prediken wat ze wil.

Waar begon de interesse in de kunstwereld?
“Mijn moeder heeft ook kunstgeschiedenis gestudeerd. Thuis werd veel over kunst gesproken. Wij waren dat gezin dat elke vakantie de meeste tijd doorbracht in musea. Werken en tentoonstellingen werden uitvoerig nabesproken. Het is dus niet gek dat de liefde voor kunst bij mij zo groot is.”
Jouw drive om je in te zetten voor vrouwen in de kunst, begon die ook thuis?
“Ik denk dat dit onbewust zeker het geval is, maar hij werd sterker door mijn afstudeerproject. Ik schreef over fotografen, en hoe zij vrouwen in beeld brengen. Wat is nu een mannelijke blik – een zogenaamde male gaze – en wat is een female gaze? Wat is het verschil tussen die twee en welke boodschap brengt die blik over op de kijker? Daar zag ik dat een female gaze, vaak van een vrouw, voor een authentiekere en oprechtere afbeelding zorgt van de vrouw.”