het-verbazingwekkende-lef-van-meesteroplichter-anna-delvey-227853
©Getty Images

Schenk een negroni sbagliato in, want Anna Delvey is weer vrij. We kennen allemaal het verhaal van Delvey (echte naam: Anna Sorokin) – een Russische immigrante die zich voordeed als een Duitse erfgename en op bedrieglijke wijze massa’s geld bemachtigde om haar grote droom, de Anna Delvey Foundation (een kunstclub voor alleen leden) te verwezenlijken. Anna Delvey was een meesteroplichter.

Anna Delvey is weer vrij

De meedogenloze Delvey leefde groots en meeslepend in New York, en ‘zwom in het geld’ ondanks dat ze dat niet had. Luxe is een complex iets, en Delvey imiteerde de schijn van rijkdom. Het idee dat niets van dat alles werd gefinancierd door een trust, dat de levensstijl van hotels en privéjets en luxe riads zo hol was als papier-maché, is verbazingwekkend.

Delvey zat in de beruchte gevangenis van Rikers Island in New York, maar is na achttien maanden detentie voorwaardelijk vrij. Sinds deze week is ze weer terug in de East Village, in haar ongemeubileerde appartement. Maar zelfs onder huisarrest – met een enkelband stevig vastgebonden aan haar been – is Delvey een icoon. Op dinsdag werd ze gespot in een van de meest bijzondere looks van de laatste tijd: van top tot teen gekleed in zwart satijn. Ze droeg een trenchcoat en een sjaal over haar hoofd als een extravagant verpakt Fabergé-ei. Ze lijkt op een weduwe die arriveert voor de testamentlezing na de verdachte dood van haar extreem rijke man. Delvey mist nooit een moment om bewust te schitteren.

Meesteroplichter

Wat Delvey heeft gedaan – stelen van de New Yorkse social scene – is niet goed. Maar stiekem houden we allemaal van een oplichter. De misdaden van een oplichter zijn meestal klein, en die van Delvey waren relatief klein voor de bedrijven die ze bedroog. Haar ‘slachtoffers’ waren immers gigantische bedrijven en banken. Ze bedroog de goedgelovige rijken, en dat, hoewel ronduit illegaal, is best een beetje… grappig?

Delvey laat ons ook een beetje superieur voelen. We hebben graag het gevoel dat degene die wordt opgelicht rijker, maar dommer is dan wij; dat hij geld verloor door het gebrek aan gezond verstand. Iets wat ‘gewone mensen’ wél hebben. Wij zijn streetwise genoeg om de oplichting al van verre te zien aankomen. Wij zouden nooit in Delvey’s plannetjes trappen omdat we altijd alert zijn.

Geen spijt

Delvey deed alles met volle overtuiging. Ze wist zich langdurig voor te doen als een rijke erfgename en is altijd in haar rol gebleven. Haar verhaal lijkt net uit een film te komen. Het is het soort overdreven geromantiseerde criminaliteit waar ik van droom. Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik dit allemaal zou kunnen doen, omdat mijn geweten dan in actie komt.

Ik, of eigenlijk wij, hebben gewoon het lef niet om andere mensen zo op te lichten zoals Delvey deed. En ik denk dat precies dat een deel van de aantrekkingskracht is? Anna Delvey was verantwoordelijk voor een enorme zwendel, en hoewel ze is gestraft, lijkt ze nooit echt spijt te hebben gehad. We zien dit ook aan haar looks. Delvey kleedt zich alsof ze zich niet verbergt, alsof ze zich niet schaamt, alsof ze het zo weer zou doen.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Vogue US.