Na weken van spanningen zijn de bijna 200.000 Russische troepen, die zich aan de grens van Oekraïne hebben verzameld, begonnen met een breed militair offensief. Veel wereldleiders waarschuwen dat de aanvallen kunnen leiden tot het grootste conflict in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. De aanvallen zijn gericht op een aantal belangrijke Oekraïense militaire locaties, waarvan vele dicht bij grote steden in het land. In de hoofdstad Kyiv en ver daarbuiten zijn al tientallen doden gemeld.
De situatie in Oekraïne
“De gebeden van de hele wereld zijn bij het Oekraïense volk, dat lijdt onder een niet-uitgelokte en ongerechtvaardigde aanval door Russische strijdkrachten”, zegt de Amerikaanse president Joe Biden in een verklaring over de situatie in Oekraïne. “President Poetin heeft gekozen voor een oorlog met voorbedachte rade. Dit zal leiden tot een catastrofaal verlies van levens en menselijk lijden. Rusland is als enige verantwoordelijk voor de dood en vernietiging die deze aanval zal veroorzaken. De Verenigde Staten en hun bondgenoten zullen eensgezind en vastberaden reageren. De wereld zal Rusland ter verantwoording roepen.”

De eerste aanvallen zijn gericht op de militaire infrastructuur, in overeenstemming met Poetins bewering dat zijn doel simpelweg is het land te demilitariseren en daarmee alle bedreigingen voor Ruslands dominantie in de regio de kop in te drukken. Velen voorspellen echter dat zijn volgende stap de inname van Kyiv zal zijn, in een poging de controle over het land te krijgen. De aanslagen passen bij wat volgens velen Poetins end game was sinds het begin van zijn leiderschap. Zo is zijn overtuiging dat het lot van Rusland en Oekraïne onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dit kan ernstige gevolgen hebben voor de toekomst van Europa.
Hier volgt een overzicht van de aanloop tot en de gevolgen van het conflict. Ook vertellen we hoe kwetsbare Oekraïners, die in het kruisvuur terecht zijn gekomen, geholpen kunnen worden.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
De wortels van de crisis tussen Oekraïne en Rusland gaan terug tot de oorsprong van beide landen. Daarbij beroepen veel Russische nationalisten die Poetin steunen zich op een unieke historische band die al in de oudheid is ontstaan. Belangrijker is echter de overtuiging van conservatieve Russen. Met name degenen die Poetins nostalgie naar de culturele invloed van het land in de tijd van de Sovjet-Unie delen. En dat Oekraïne na de ontbinding van het Oostblok in 1991 nooit het recht op zelfbestuur heeft verdiend.