Verberk transformeerde zelf ook. Ze speelt een hoogzwangere vrouw. “Ik had het heel warm door die grote buikprothese. Maar daar was ik juist blij mee, want zo voelde ik me oncomfortabel, net zoals zwangere vrouwen zich kunnen voelen. Ik probeerde anders te bewegen, om de zwangerschap overtuigend te laten lijken. Bijvoorbeeld een motor van zijn standaard halen, dat gaat heel anders met zo’n buik. Zelf ben ik nooit in verwachting geweest, dus ik vroeg de vrouwen op de set die wel die ervaring hadden, bijvoorbeeld: beweeg ik zo goed?”

Speelfilmdebuut van Fagbamila

Fagbamila maakt fictiefilms met een persoonlijk uitgangspunt. Daarbij put hij inspiratie uit zijn vaderloze jeugd in Eindhoven en zijn Nigeriaanse roots. Zijn afstudeerfilm Babatunde ging over de drie werelden in het traditionele Afrikaanse geloof: die van de doden, de levenden en de ongeborenen. 

Zijn speelfilmdebuut bouwt daarop voort. Dennis schakelt namelijk een voodoopriester in om hem te vervloeken. Hij hoopt zo in contact te komen met zijn ongeboren kind. De film onderzoekt op die manier het grensgebied tussen de Nederlandse en de Nigeriaanse cultuur, het verleden en de toekomst en het leven en de dood. “Ik heb wel gekke dingen moeten filmen, joh”, zegt Jozefzoon. “Ik kan daar niet te veel over zeggen, maar ik moest bijvoorbeeld in de winter het water in. Dat wil je niet. Maar ik ben van: niet klagen, maar dragen. Dus ik deed de Wim Hof-methode: hyperventileren. Dat werkte wel.”

Femi is te zien vanaf 29 september.

In Vogue’s Paris Issue vertellen meer Nederlandse helden over films van eigen bodem die dit najaar in de bioscoop verschijnen. Lees meer in het oktobernummer dat nu in de winkels ligt.