De vrouwen in onze favoriete series en films zijn allang geen eendimensionale types meer, maar gelaagde en gecompliceerde karakters. Voorbeelden bij wie we inspiratie zoeken en vriendinnen bij wie we troost vinden.
De bechdeltest
Zitten er vrouwen in? Praten die vrouwen met elkaar en praten ze over iets anders dan over mannen? Gefeliciteerd, dan is de film of serie geslaagd voor de bechdeltest. Inmiddels is deze test behoorlijk ingeburgerd en een handige graadmeter voor of we onze tijd willen investeren in een titel. Het grappige is dat hij niet bedacht is door een of andere filmwetenschapper, maar uit de koker komt van striptekenaar Alison Bechdel die een (vrouwelijk) personage in het stripverhaal Dykes To Watch Out For uit 1985 laat uitleggen dat ze alleen naar een film wil kijken als hij voldoet aan die vuistregels.
En inderdaad, film en series die aan de bechdeltest voldoen zijn meestal stukken leuker en interessanter dan titels waarin de vrouwelijke personages niet verder komen dan ‘babe’, ‘bitch’ of ‘moeke’. En dat was lange tijd het geval in het overgrote deel van het filmaanbod. Gecompliceerde types zoals wij allemaal zijn, met goeie en slechte kanten en domme en slimme beslissingen, die kregen wat minder de ruimte.
Groot succes
Gelukkig zijn de tijden veranderd en hebben we het nu voor het uitkiezen als het gaat om verhalen over leuke, stomme, slimme, domme, sterke, zwakke, vervelende en grappige vrouwen. En niet alleen levert dat vaak betere en leukere films op, de afgelopen jaren is gebleken dat het ook geld oplevert. 2024 was het eerste jaar ooit waarin van de films die het best scoorden in de bioscoop de helft vrouwelijke hoofdpersonen had (Wicked, Moana 2, The Substance).
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Nogal een verschil met het jaar daarvoor, toen dat voor slechts 28 procent van de films gold (al was de film met de grootste omzet de ultieme vrouwenfilm: Barbie). Veel van die films hielden ook het publieke debat nogal bezig en we raakten collectief niet uitgepraat over Barbie, The Substance en Babygirl. Zelfs een romantische komedie als Bridget Jones kon rekenen op uitgebreide analyses, zoals over de pros en cons en het feminismegehalte van het hebben van een jongere lover.