De klimaatconferentie van de Verenigde Naties – COP27 – vindt dit jaar van 6 tot en met 18 november plaats in Sharm El Sheikh, Egypte. De locatie (de African cop) is ontzettend belangrijk; de klimaatcrisis heeft verwoestende gevolgen voor het continent.
De besprekingen zullen met name gaan over loss and damage – verwijzend naar de zware financiële last die landen in het zuiden door de klimaatverandering dragen. Er wordt veel gepleit voor een schadefonds, gefinancierd door rijke landen in het noorden. Dit om armere landen te compenseren: zij worden het meest getroffen door de stijgende temperaturen op aarde, maar zijn het minst verantwoordelijk voor de uitstoot van broeikasgassen.
Zes Afrikaanse activisten delen hun hoop voor COP27
Terwijl wereldleiders in Egypte samenkomen om te bespreken hoe de klimaatcrisis het best kan worden aangepakt, delen zes Afrikaanse activisten hun hoop voor COP27.
Adenike Oladosu, Nigeria
“Dit is de 27e klimaatconferentie, maar we onderhandelen nog steeds. Nog zoveel beloften moeten worden nagekomen. Op COP27 willen we acties zien die verdergaan dan onderhandelingen en beloftes. Klimaatfinanciering moet centraal staan. En in plaats van kolencentrales openen of investeren in fossiele brandstoffen, moet die financiering gaan naar innovaties gericht op duurzame ontwikkeling, de oprichting van een schadefonds en aanpassing en verlichting.
Afrika is slechts verantwoordelijk voor vier procent van de wereldwijde uitstoot, dus de grootste vervuilers mogen niet beslissen in hun eigen voordeel. Er moeten beslissingen worden genomen ten gunste van kwetsbare landen, zoals het mijne, die het meest door de klimaatcrisis worden getroffen.”
Raeesah Noor-Mahomed, Zuid-Afrika
“Mijn land wordt geconfronteerd met een aantal extreme klimaatgebeurtenissen: hittegolven, overstromingen en droogte. Door de aanhoudende gevolgen van het kolonialisme en de apartheid lijdt de bevolking al en is het merendeel niet in staat extra crisissen het hoofd te bieden.
Op COP27 moeten wereldleiders meer doen dan bespreken hoe we onze toekomst kunnen redden. Westerse leiders moeten de misstanden waarop hun economieën zijn gebouwd en die de klimaatcrisis aanwakkeren aanpakken. Wij hebben behoefte aan financiering van verlies en schade. Wereldleiders moeten hun beloftes nakomen. We hebben dringend actie nodig. En wel nu.”