Het levensverhaal van Baba Sylla (59) leest als een filmscript. Het begon bij een reis die Sylla maakte naar geboorteland Senegal, voor een bezoek aan zijn zieke vader. Hij had zijn vader ruim dertig jaar niet gezien of gesproken, omdat hij ooit besloot het land te verlaten en nóóit meer achterom te kijken. Zijn herinneringen aan zijn geboortedorp Kolda waren niet al te rooskleurig, nadat hij jarenlang slachtoffer was geweest van seksueel misbruik. Sylla was een goede student, de beste van zijn klas en kreeg de kans om met een beurs van de overheid te studeren in Saint-Louis, in het noorden van Senegal.

Het leven van Baba Sylla

Eenmaal afgestudeerd wilde hij niet meer terug naar het dorp, maar naar Europa, het liefst naar Parijs. Met een beetje geld van zijn zus vertrok hij met de noorderzon, op zoek naar een nieuw leven. “Mijn zus had haar man verloren bij een auto-ongeluk. Het geld dat zij kreeg van de verzekering gaf ze aan mij. Ze zei: ‘Baba, jij bent de slimste van ons gezin. Pak dit geld en maak wat van je leven.’ Ik vertrok.”

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Nadat hij zijn leven had opgebouwd in Amsterdam – daar komen we later nog op terug – besloot hij in 1998 terug te gaan en zijn vader op te zoeken. Aangekomen in zijn geboortedorp sloot hij zijn vader voor het eerst in lange tijd weer in zijn armen. Hij bleek een gerespecteerd man. “Mensen werden naar mijn vader gestuurd voor advies. Ze dachten dat hij iets goddelijks bezat. Toen ik er was, kwam er een zwangere vrouw bij mijn vader met hiv-verschijnselen. We stuurden haar weg, bang om aids te krijgen. Ik wist toentertijd niet beter en zei dat ze onmiddellijk het dorp moest verlaten.”

Missie

Eenmaal thuis in Amsterdam sprak hij met vrienden over de ziekte. “Ik werkte en leefde in de modewereld als boeker van make-upartiesten, om me heen waren veel mensen gay. Onze community kreeg veel met aids te maken. Ik kwam erachter dat het niet besmettelijk is door aanraking en voelde me schuldig.”

Sylla boekte direct een ticket terug naar Senegal, op zoek naar de toen zwangere vrouw om zijn excuus aan te bieden en haar te helpen. Tevergeefs. Mensen kwamen vaak van heinde en ver voor advies van zijn vader, waardoor het niet mogelijk was de vrouw te lokaliseren. Hij besloot daar en toen dat het zijn missie moest worden zwangere vrouwen met hiv te helpen. “Hoe meer ik zag, hoe meer ik sprak en las, hoe meer ik wist dat dit mijn missie op aarde was.”