vogues-xaviera-ging-terug-naar-haar-roots-op-curacao-black-beauty-is-te-lang-in-hokjes-geduwd-259926
©Jouke Bos, Vogue Nederland, juli/augustus 2023

Haar bloedlijn is sterk, evenals de wil om verhalen te vertellen die ertoe doen. Vogue’s contributing fashion editor Xavièra Aubri (42) is trotser dan ooit op Rise: een persoonlijke serie over de zoektocht naar je wortels, individuele schoonheid en vooruitgang.

Black beauty

De serie is naast beeldschoon vooral gemaakt met een duidelijke boodschap. “Ik wil laten zien dat individuele schoonheid prachtig is. Black beauty is te lang in hokjes geduwd. Alsof je als vrouw van kleur alleen goed bent als je op Naomi Campbell lijkt. Of je nou rode sproeten, volle lippen, big hair of sterke jukbeenderen hebt: het is allemaal mooi. Daarom is representatie nodig, alleen dan zie je dat je er mag zijn.”

Dat weet Xavièra als geen ander. “Als jong meisje keek ik iedere zaterdagochtend naar CNN Style en was geobsedeerd door wat ik zag. Maar de modellen waren destijds allemaal wit. Ik kon me niet met ze identificeren.”

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Pas toen ze Chrystèle Saint Louis Augustin zag, veranderde er iets in haar. “Ik zag een afrocentrisch model met natural hair op een Vogue-cover. Dat was een herkenningsmoment. Eindelijk zag ik dat er meer soorten schoonheden de catwalk betraden. Ineens leken alle gradaties binnen Afro-uiterlijkheden welkom, zoals mijn grote bos krullen. Het schoonheidsideaal was eerder nog steil haar. Zo droeg Naomi altijd steile haarstukken. Door Chrystèle zag ik dat ons haar ook mooi was. Het werd mijn meisjesdroom dezelfde inspirerende verhalen te vertellen.”

Kroon van vrijheid

En zo geschiedde. Voor Rise had Xavièra maar één model op het oog dat haar verhaal kon overbrengen: Tianna St. Louis. “Geloof me, er is geen foto die haar schoonheid recht kan doen. Ze heeft zo’n bijzondere uitstraling, ze ademt licht en blijdschap. Haar haren dansten in de wind tijdens de shoot op Curaçao, het zat als een kroon van vrijheid op haar hoofd.” Het zien van Tianna’s natuurlijke schoonheid was bijzonder, vooral omdat black hair een rijke (en beladen) geschiedenis heeft. “Er zijn hele volken die communiceerden met hun haar, of geloofden dat het een spirituele betekenis heeft. Voor velen was het de essentie van hun identiteit. Maar in de slavernijperiode werd het haar van totslaafgemaakten afgeschoren. Dat was extreem vernederend. Hele identiteiten en culturen werden daardoor onderdrukt.”

Curaçao kent nog altijd plekken waar het slavernijverleden zichtbaar is. Neem Den Dunki. Wat nu een nationaal park is, fungeerde eerder als een ‘herstellingskamp’ voor net aangekomen totslaafgemaakten. “Ik bezocht die plek en stelde me ineens voor hoe het moet zijn geweest daar toen te zijn. Beeld je eens in: je komt na een helse boottocht aan op het eiland, je bent ziek, gedesoriënteerd, je familie wordt uit elkaar gerukt, je begrijpt de taal niet, je weet niet hoe lang je al onderweg bent en waar je naartoe gaat. Dat besef kwam heel hard binnen.”

Lees het volledige interview met Xavièra in Vogue’s juli/augustusnummer met Maan en Karel op de cover, dat nu in de winkel ligt en hier online te bestellen is.