En hoe leuk deze gesprekken ook zijn, ik werd ook met mijn neus op de feiten gedrukt: wij hebben een compleet verschillende jeugd gehad. Rudmer is opgegroeid in een klein Fries dorp, waar hij heel fijne herinneringen aan heeft. Ik werd geboren in Tehran, en kwam op mijn vierde naar Nederland. Doordat mijn ouders hier een nieuw leven moesten opbouwen, was mijn jeugd vrij onrustig.

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Ik raakte geïnspireerd door onze gesprekken en besloot hierover twee video’s op Instagram te plaatsen. Daarin vertel ik hoe we elkaar hebben leren kennen, en over onze cultuurverschillen. Vrijwel meteen zag ik dat er massaal op werd gereageerd; de video’s zijn inmiddels meer dan 12 miljoen keer bekeken – bizar.

Een fijne relatie ondanks cultuurverschillen

Het gaat alle kanten op in de comments. Mijn volgers hebben veruit de grootste interesse in hoe wij onze relatie in stand houden, ondanks onze cultuurverschillen. En veel vragen gaan over geld en machtsverhoudingen. Er klinken veel stereotyperende reacties in de comments, zoals: “In Nederland moet je alles 50/50 splitten met je partner”, en: “In Iran moet de man alles verzorgen en betalen voor de vrouw”. Maar ik lees ook gekke comments, zoals: “Hij betaalt voor alles en jij hoeft alleen maar knap te zijn”.

Ik vind het interessant om te zien hoe mensen mijn video’s interpreteren, en een eigen mening ontwikkelen over onze relatie. Ook vind ik het jammer om te zien dat mensen er soms van uitgaan dat een relatie tussen een witte man en een vrouw van een andere afkomst niet vanuit liefde is ontstaan, maar vanuit een financiële kwestie.

Verschillende meningen worden besproken

Toch hebben de mensen in mijn comments wel enigszins gelijk. Ik ben inderdaad opgegroeid met het idee dat mijn man mij in principe zou moeten kunnen ondersteunen, indien dat nodig is. En eerlijk gezegd vind ik dat nu nog steeds wel een fijn uitgangspunt; ik ben best wel traditioneel wat dat betreft. Ik vind het bijvoorbeeld fijn als mijn partner de eerste dates betaalt. Ik durf het bijna niet toe te geven, omdat ik een onafhankelijke vrouw ben en daar ook trots op ben.

Veel van onze perspectieven zijn gevormd door onze culturen, maar veel zijn ook onze eigen meningen, en in onze relatie komen die gelukkig veelal overeen. En als ze niet overeenkomen, nemen we de tijd om ze te bespreken en veroordelen we elkaar niet. We zijn ons ervan bewust dat we uit verschillende werelden komen. In deze fase van mijn leven ben ik helemaal gefocust op onze verbouwingen, twee houten hutten en ons woonhuis, een gigantisch project. We werken beiden enorm hard om dit te realiseren, en dat maakt me het gelukkigst. We doen het écht samen: 50/50, echt Nederlands, blijkbaar.