Twee jaar geleden trokken we in het kleine boshuisje met rieten dak, zonder er ook maar iets aan op te knappen. We besloten om al onze tijd en al ons geld te besteden aan een van de houten huisjes. We huurden een architect in die gespecialiseerd is in bouwen met hout, met name in de natuur. Zo begon het avontuur. Ik kan niet omschrijven hoe het voelt om twee jaar lang alles op alles te zetten en ons droomhuis nu tot leven te zien komen. De afgelopen jaren heeft mijn leven in het teken gestaan van leven in en met de natuur, en van het ontwerpen van de huizen op ons perceel op zo’n manier dat ze harmonieus opgaan in het bos — de ultieme plekken voor rust en design.

Als ik het zo omschrijf, klinkt het alsof het me makkelijk is afgegaan, maar dat is absoluut niet zo. Zelfs na twee jaar heb ik soms momenten waarop ik moet wennen aan mijn nieuwe levensstijl. Wonen in de natuur en een huis ontwerpen heeft mij een grote spiegel voorgehouden: take it slow. Het snelle leven en werken waaraan ik gewend was, ging niet meer op. Toen ik echt meer rust en tijd begon te nemen, besefte ik hoeveel ik dat ook daadwerkelijk nodig had. Ik heb veel geleerd, met vallen en opstaan, en waarschijnlijk ga ik de komende jaren nog veel meer leren. Ik wil mijn bevindingen graag delen, in de hoop dat iemand er ook iets aan heeft, ongeacht waar je woont. Laten we dit deel 1 noemen van: The Art of Slow Living vanuit mijn boshuisje in Drenthe.

LEES OOK

Back to nature met Gisele: ‘Oordelen van anderen kunnen mij nog steeds raken en het is tijd daar iets aan te doen’

Gisele Azad

1) Cureren in plaats van verzamelen

Toen wij uit ons stadsappartement vertrokken, besloten we al onze spullen daar achter te laten. Het idee dat we met een schone lei konden beginnen en de ruimtes langzamerhand konden vullen met items die passend waren voor een huis in het bos (denk aan natuurlijke materialen, veel kunst en handwerk), maakte ons zo blij. De objecten die we nu hebben, gaan ons hele leven mee en hebben een mooi verhaal: keramiek, handgemaakt door Rudmers vader (zoals de vaas op de foto), designmeubels (vaak vintage) van onze favoriete ontwerpers en talloze boeken die ons inspireren.

Het cureren heeft zich voortgezet in mijn garderobe. Ik hoef geen twintig blazers meer — één of twee waar ik dol op ben, is meer dan genoeg. Die koester ik ook veel meer. Ik lees nu het prachtige boek Stillness van Norm Architects over de Japanse en Scandinavische architectuurfilosofie, en dat inspireert me enorm om het aandachtig cureren van mijn omgeving nog bewuster toe te passen.

2) Observeren en experimenteren.

Ik ben een overthinker. Jarenlang probeerde ik meditatie, gecombineerd met therapie (wat ik overigens nog steeds heel fijn vind), maar het lukte me niet om bepaalde gedachten los te laten. Tot het moment dat ik besefte dat ik meer dan honderd bomen in mijn tuin heb staan en daar alles over wil weten om ze goed te kunnen verzorgen. Ik keek aandachtig om me heen, observeerde het bos, de structuren en het licht. Elke dag zag ik weer iets nieuws, waardoor het een creatief denkpatroon aanwakkerde. Hierdoor werden mijn negatieve gedachten gedempt en vaak zelfs niet meer bestaand.

LEES OOK

Last minute weekendje weg in eigen land? Dit zijn de mooiste (natuur)plekken in Drenthe om te ontdekken

Annemieke Riesebos

Ik luister wekelijks naar The Mel Robbins Podcast. In de aflevering ‘How to Control Your Mind & Redirect Your Energy to Self Transformation’ legt ze uit dat uit onderzoek is gebleken dat “anxiety kills creativity”, maar dus ook “creativity kills anxiety”. Dit is precies hoe ik het ervaar. Wanneer ik elke dag de natuur observeer, voel ik de creatieve ideeën naar boven komen en krijg ik zin om ze uit te proberen. Als ik periodes weer veel in mijn hoofd ga zitten, voel ik me vaak somber en niet geïnspireerd. Kortom: observeer je omgeving. Wat inspireert jou? Wat wakkert het aan?

Ik zit nu in een fase waarin ik, naast veel schrijven, ook ben begonnen met houtbewerking, klei en tekenen — alles wat me de mogelijkheid geeft om de structuren die ik in mijn omgeving zie toe te passen door iets met mijn handen te doen. Het maakt me niet uit of ik er goed of slecht in ben, of hoe snel er een eindproduct ontstaat. Het observeren en vervolgens experimenteren voelt als een bevrijding.

3) Romantiseer het leven

Elke ochtend drink ik een cappuccino buiten, samen met Rudmer, ongeacht het weer. Elke avond als ik in bed lig, kijk ik weer uit naar dat moment. Vorige week sneeuwde het en lag er twintig centimeter, waardoor ik alle voetsporen van de reeën en hazen kon zien. Ik besloot een wandeling te maken zonder eindbestemming en volgde de sporen die ik zag. Geluk zit in mijn leven in de kleinste momenten — die daardoor helemaal niet meer klein zijn. De wereld is soms geen fijne plek, en daar ben ik me bewust van. Des te meer reden om te genieten van alle kleine momenten die ik op een dag heb.

Ik probeer mijn dagelijks leven niet te zien als een to-dolijst waar ik doorheen moet. Door koffiemomenten, wandelingen en creatieve projecten dagelijks in te plannen, al is het maar tien minuten, voelt het leven zoveel fijner en lichter.

Ik hoop dat dit je helpt, al is het maar een beetje. Deze drie punten hebben mijn dagelijks leven al zoveel meer rust gegeven. Ik ben benieuwd wat het voor jou gaat doen.