De zomervakantie loopt voor veel mensen op zijn einde – zeker als je gebonden bent aan schoolgaande kinderen of zelf nog studeert. Dat betekent voor de één ‘gewoon’ weer terug naar het normale leven. Anderen gaan met frisse (over)moed weer naar school of werk, denkend dat vanaf nu ‘alles anders wordt’. Ik hoor bij die laatste groep. Elk jaar na de zomervakantie wil ik mijn look – en daarmee stiekem ook mijn hele leven – transformeren. Of dat altijd werkt? Daarover later meer.
Na de zomervakantie
Eerst even over de connectie tussen een nieuw uiterlijk en/of kledingstijl en de rest van je leven. Voor mij staat een nieuw look symbool voor je héle leven in een nieuw jasje steken. Als je er anders uitziet, voel je je opgefrist en heb je de kracht zaken in je leven nieuwe energie te geven. Natuurlijk zijn looks niet alles (ábsoluut niet), maar het zelfvertrouwen dat vaak gepaard gaat met trots over je voorkomen is wel belangrijk. Zo kan een fijne sportoutfit je motiveren om van de bank te komen, een goede werklook je power geven om die promotie te vragen, en kunnen coole schoolkleren je die umpf geven als je door de schoolgangen loopt.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Dan over die timing, zo vlak na de zomervakantie. Waarom zou dit een goed moment zijn voor het opnieuw uitvinden van jezelf en je look? Het is immers eigenlijk gewoon midden in het jaar; 1 januari zou een voor de hand liggender moment zijn voor goede voornemens. Maar persoonlijk vind ik eind augustus/begin september toch ook wel écht logisch.
Dat heeft ten eerste te maken met mijn eigen verjaring. Ik ben midden augustus jarig, waardoor het einde van de zomervakantie voor mij altijd samenvalt met het einde van een levensjaar. Door die verjaardag is mijn sterrenbeeld Leeuw. En zoals je hier al kon lezen in onze astrologie-rubriek zijn wij Leeuwen nogal goed in onszelf op de eerste plaats zetten. Iets van ‘na mij de zondvloed’, maar dan ‘na mijn verjaardag starten we allemaal opnieuw’. (Dramatische hair flip hier, met leeuwenmanen.)
New year, new look, new me
Los van mijn persoonlijke jaar rondom de zon, vind ik begin september sowieso meteorologisch gezien een meer voor de hand liggende start van een nieuw jaar, een nieuwe start en dus een nieuwe look – al kun je daar, gezien alle klimaatveranderingen, tegenwoordig misschien tegenin gaan. Normaal gesproken is het immers zo dat je in ons deel van de wereld een opbouw hebt van koud naar warm, die opborrelt naar een hoogtepunt in augustus. Vanaf september start dan de ontlading met regenbuien en begint het hele riedeltje weer van voren af aan. Nogmaals: even alle bizarre weersomstandigheden van afgelopen zomer struisvogelend negerend.
Dat wij het jaar op 1 januari beginnen, is eigenlijk best raar; het is midden in een seizoen – de astronomische winter is dan pas net, op 22 december, officieel van start gegaan – en het is bovendien niet echt een seizoen dat stimuleert tot het opnieuw uitvinden van je look. We zitten lekker binnen, onder een dekentje op de bank. Wie heeft er dan behoefte om een nieuwe look aan te meten? Not me.
Je look transformeren
Nee, maar eind augustus, begin september wel. Voor mij roept die periode allerlei jeugdherinneringen op. Vroeger dacht ik altijd, voor de grote vakantie begon, dat ik een soort magische transformatie zou ondergaan in die zes oneindig lange weken. Zeker op de middelbare school. Ik zou een enorme groeispurt krijgen (nimmer gebeurd), een blokjesbuik (al helemaal nooit) en mijn pokdalige puberale huid zou transformeren tot een smetteloos, glowy gezicht (pas gebeurd toen ik 25 was en goede huidproducten ontdekte). Die hoopvolle illusie zwakte wel wat af gedurende de vakantie, maar toch, dat gevoel van grenzeloze mogelijkheden was heerlijk. Uiteraard werd ik ook gevoed door films als She’s All That (1999) en The Princess Diaries (2001), waarbij de hoofdpersonen compleet onrealistische make-overs ondergingen dankzij die ene knappe hunk/toveroma. En uiteraard daarna meteen gelukkig en populair werden.
Dat bleek in het echt niet zo te werken – althans, als het gaat om die lichamelijke transformaties die niet binnen het eigen controlegebied liggen (ik doel op mijn lengte en huid, voor een sixpack ben ik gewoon te lui). Je hebt echter wél altijd de ‘macht’ om jezelf opnieuw uit te vinden qua imago. En dus bedacht ik in die zomerweken steevast een nieuwe look. Na de vakantie zou ik iedereen versteld laten staan in een outfit à la Anastasia, Christina Aguilera of Britney Spears. Ik zou in één klap volwassen zijn in die ene heupbroek die nu weer terug is, met uiteraard dunne sjaal (óók weer gespot).
