Ginny Ranu, creatief ondernemer en columnist“Als ik de lovende kritieken van literair recensenten mag geloven, is Oroppa een buitengewoon goed geschreven boek. Dat geloof ik meteen. Ik denk wel dat veel mensen moeite hebben met het lezen van deze roman. Dat komt omdat mooischrijverij lijkt te zijn verkozen boven toegankelijk schrijven. Daarmee sluit de auteur, waarschijnlijk onbedoeld, een heleboel lezers buiten. Dat vind ik zonde.

Tijdens het lezen had ik vaak twee keuzes: de betekenis van een woord opzoeken, waardoor ik uit het verhaal raakte, of mijn onwetendheid accepteren en de context van de zin niet helemaal begrijpen. Het gebruik van woorden als ‘zeloot’, ‘piëteit’ en ‘crépusculaire’ moeten opzoeken op synoniemen.net, is een beetje als telkens een visgraat in een anders heel lekker gerecht vinden. Één of twee keer à la, maar daarna bederft het gewoonweg mijn eetlust. Mijn voorkeur gaat uit naar zo veel mogelijk mensen betoveren, in plaats van enkel een kleine intellectuele cirkel. Oroppa heb ik halverwege opgegeven.”

“Oroppa van Safae El Khannoussi is een confronterende roman die mij heeft meegenomen op een diepgaande reis van cultuur en identiteit. Het verhaal resoneert sterk met mijn eigen ervaringen. In dit debuut zet El Khannoussi zich af tegen de traditionele verhalen over migratie en integratie, door een stem te geven van een vrouw die zich beweegt tussen twee werelden: de wereld van haar Marokkaanse roots en Europa.

Wat is belonging? Hoe belangrijk is het voor een mens om ergens écht bij te horen? De titel Oroppa benadrukt de vervreemding die kan ontstaan wanneer je niet volledig deel uitmaakt van de samenleving, maar ook niet kunt terugkeren naar je roots. Dit spanningsveld tussen twee identiteiten vormt de kern van het verhaal van migranten die zich tussen twee werelden bevinden. Safae El Khannoussi heeft met dit boek een belangrijk verhaal neergezet. Het verhaal van de migranten.”

Tess van Zalinge, mode-ontwerper

“Eigenlijk zat ik er vanaf de proloog al helemaal in; de ontzettend beeldende schrijfstijl van Oroppa pakte me direct. Als ontwerper en panellid van de Vogue Boekenclub, maar vooral als iemand die enorm visueel is ingesteld, ging ik hier goed op. Safae el Khannoussi’s levendige beschrijvingen riepen bij mij haarscherpe beelden op. Daardoor voelde het echt alsof ik in het verhaal zat. De verschillende verhaallijnen hielden me scherp en maakten het moeilijk om het boek weg te leggen. Oroppa hield me goed bij de les. Ik vind het bewonderenswaardig dat dit haar debuut is. Het is zo complex en origineel geschreven. De manier waarop El Khannoussi migratie en identiteit verweeft in een bijna dromerig verhaal vond ik enorm inspirerend, het is een boek dat me echt bijblijft.”

LEES OOK

Dit zijn de beste looks op de rode loper van het Boekenbal 2025

Vogue

Kitty Herweijer, columnist

“De karakters in het boek Oroppa zijn nachtvlinders en andere intrigerende types die aan de rafelranden van de samenleving leven. Die randen bevinden zich in diverse Europese steden en reiken tot Noord-Afrika. De roman schetst een wereld van dolende zielen die met elkaar verbonden blijken en allemaal op hun eigen manier zoeken naar houvast.

Hoewel de personages allesbehalve eendimensionaal zijn, wist het verhaal me niet volledig mee te slepen. Dit ligt met name aan de stijl waarin het boek is geschreven. Toch is het op zich de moeite waard om door te lezen, want de verhalen weten te boeien en Safae el Khannoussi laat duidelijk zien dat ze iets te vertellen heeft. Haar talent is onmiskenbaar, maar de stijl maakt het boek bij vlagen taaie kost. En dat is jammer.”

“Eerlijk is eerlijk, dit boek had mij niet meteen te pakken. Ik spendeerde de eerste veertig pagina’s verward, mezelf afvragend wie deze mensen waren, waarom ze deden wat ze deden en waarom de schrijver zo spaarzaam op sommige punten was. Dan ziet één van de hoofdpersonen een stel vozen in een steeg en volgt deze zin. ‘Maar Hind, die van het slag maagden was dat al zwervend zónder zweep of pronkpaard haar maagdelijkheid van berg tot berg en van dal tot dal meetorste, wierp een blik achter zich de snackbar in, toen op haar nerveuze baas, en dacht alleen maar hoe oneerlijk de wereld was.’

Niet alleen is het fijn dat maagden als een soort Atlas-achtige figuren worden neergezet, die de last van de wereld met zich meetorsten (voelt het ook niet een beetje zo?), maar het zorgde er in één klap voor dat ik toch nieuwsgierig werd naar deze Hind, haar baas Hbib, de raadselachtige Salomé van wie Hind het leegstaande appartement betrekt en al die andere figuren in dit boek (wat hebben ze in hemelsnaam met elkaar te maken?). Oroppa laat zich het beste in grote stukken achter elkaar lezen, liefst ’s nachts, zodat je dat verdwaalde gevoel nog een beetje kunt versterken. Lezen als je houdt van magisch realisme, het optreden van Kendrick Lamar tijdens de Super Bowl, endcore, weerbarstig zijn, (het idee van) liftend langs de snelweg staan en films die je pas aan het einde begrijpt zoals Magnolia.”

Laura Manten, Vogue-lezer en winnaar van de Kobo e-reader

“Ik heb er precies zes dagen over gedaan om Oroppa uit te lezen. Het boek las misschien niet heel makkelijk weg, maar de personages bleven me wel trekken. Elke keer stopte ik om het vervolgens toch weer te pakken. Het boek gaf me een ongemakkelijk, maar tegelijkertijd ook een fijn gevoel. Elke keer leefde ik helemaal in de wereld van de personages. Ik voelde het leed wat ze leden, terwijl ik het verhaal las op de bank van een comfortabel thuis. Een thuis voor de personages in het boek was er niet. Vond ik het een fantastisch boek? Nee, maar ik denk ook dat dat komt omdat het bij tijd en wijlen een moeilijk boek is. Toch kijk ik terug op een prettige leeservaring.”

Wil jij het boek zelf lezen? Het boek is hieronder te bestellen. Houd Vogue.nl en het Vogue Boekenclub Instagramchannel in de gaten voor de bekendmaking van het boek dat we in april gaan lezen.