Het is nog maar twee seizoenen geleden dat Kim Kardashian, Nicole Kidman en Dua Lipa hun couturedebuut maakten in een kopie van Cristóbal Balenciaga’s salon in Parijs. Het kwam terug in de realityshow van de Kardashians, evenals het proces achter de schermen van de samenwerking tussen Olivier Rousteing en Jean Paul Gaultier. Dat en de vele A-listers die de show bijwonen, zorgen ervoor dat couture – de meest besloten tak binnen de mode – net zoveel aandacht krijgt als de prêt-à-porter. Dat bewijst Couture Fashion Week lente/zomer 2024 wel.
Couture Fashion Week lente/zomer 2024
Dit seizoen voelde een beetje anders. Zozeer zelfs dat dit artikel – initieel ingestoken op de meest viral momenten – moest worden aangepast, omdat er minder stunts waren dan we gewend zijn tijdens een modeweek. Ondanks de robotachtige baby bij Schiaparelli en het grote aantal VIP-namen dat aanwezig was, leek het alsof ontwerpers de collectieve blik terugbrachten naar de kleding zelf.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Pierpaolo Piccioli ensceneerde zijn coutureshow in het Parijse adres van Valentino en John Galliano voerde een fantasie op die deed denken aan zijn Dior-spektakels in de jaren negentig. Kylie Jenner zat dan wel op de eerste rij bij Simone Rocha’s samenwerking met Jean Paul Gaultier, maar het waren de humor en verbeelding van de ontwerpen waar mensen het online over hadden. Heeft de mode zelf – de savoir-faire, het vertellen van verhalen, de mooie kleding omwille van de schoonheid – een comeback gemaakt?
De memorabelste momenten
Van Margaret Qualley’s terugkeer als Chanel-model tot Gwendoline Christie die de show van Maison Margiela sloot, hieronder vind je een selectie van de memorabelste momenten die je misschien hebt gemist van Couture Fashion Week lente/zomer 2024.
Schiaparelli’s robotbaby
Daniel Roseberry zei dat hij de afgelopen zes maanden had nagedacht over de waarde van menselijke creativiteit versus AI. De lente/zomer 2024-couturecollectie van de ontwerper bij Schiaparelli was dan ook een verkenning van de beladen relatie tussen mens en machine: een samensmelting van zijn persoonlijke herinneringen aan zijn jeugd in Texas en klassieke sciencefictionfilms. Het letterlijkste voorbeeld hiervan was een robotische peuter – ingelegd met allerlei moederborden en glinsterende spiegels – op de heup van model en muze Maggie Maurer. Het was geen namaak leeuwenkop, maar het was surrealistisch genoeg om op nieuwsfeeds te verschijnen.
