model-jill-kortleve-is-onderdeel-van-het-eerste-vogue-collective-ik-wil-anderen-een-kans-geven-314152
©Jorin Koers

Model Jill Kortleve (30) heeft al zo vaak de cover van internationale Vogue-edities gesierd dat ze de tel is kwijtgeraakt (wij niet hoor: maar liefst veertien keer). Namens Vogue Collective wil ze onder meer maten-inclusiviteit nastreven, want ze is vaak nog steeds de eenzame uitzondering op de catwalk. 

Vogue Collective: Jill Kortleve

Wat was je eerste reactie toen je gevraagd werd voor Vogue Collective?

“Ik zat aan de telefoon met mijn agenten Robbie en Wietske, die ook goede vrienden zijn, en we begonnen direct te brainstormen. Het aanbod kwam op het perfecte moment. Kort daarvoor had ik naar mijn team de behoefte uitgesproken meer betrokken te zijn in het creatieve proces, zodat ik kan uitproberen of dat bij me past. Normaal gesproken kom je als model ’s ochtends op de set en ligt er al een uitgedacht concept klaar. Het verschilt per team en titel, en hangt ook af van waar je staat in je carrière, maar over het algemeen is de rolverdeling bij shoots nog traditioneel. In principe kom je puur voor het poseren, het uitvoeren van het concept dat anderen hebben bedacht, en aan het eind van de dag zit je taak erop.”

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

“Ik zou graag een grotere rol willen en inhoudelijk meedenken bij de klussen die ik doe. Toen ik net begon, was ik puur een mannequin, maar naarmate ik succesvoller werd en daardoor meer respect afdwong, werd er vaker gevraagd naar mijn mening. Maar verder dan de vraag of ik bij een look voor het ene of het andere paar schoenen zou kiezen, gaat het vaak helaas nog niet. Als onderdeel van Vogue Collective kan ik nu voor het eerst van begin tot eind deel uitmaken van het creatieve proces. Ik voel me vereerd.”

Wat betekent Vogue voor jou, zowel op persoonlijk als op carrièrevlak?

“Voor mijn vijftiende verjaardag kreeg ik van een vriendin een abonnement op Vogue. Ik kan me nog goed herinneren hoe blij ik daarmee was. Exact tien jaar later, in 2019, schoot ik mijn allereerste cover voor Vogue Nederland, heel speciaal. Mede daardoor ging mijn carrière in sneltreinvaart. Er volgden covers voor internationale Vogue-edities, waaronder Vogue US, Vogue France, Vogue Italia en British Vogue. Ik ben nog altijd heel dankbaar dat ik die eerste kans heb gekregen.”

Vijf jaar geleden maakte je je debuut in de show van Alexander McQueen en sindsdien reis je de wereld over voor shows en shoots. Wat zijn de mooiste kanten aan je baan? En is er ook een keerzijde?

“Het reizen is zowel het grote voordeel als de keerzijde. Ik heb zo veel landen en plekken bezocht waar ik anders niet was gekomen. Een van mijn meest memorabele trips was naar Japan met Chanel voor de 2022/23 Métiers d’Art Replica Show in Tokio. Ik ben een paar dagen langer gebleven om meer van Tokio te zien, een stad die al lang op mijn lijst stond. Ik wil graag terug en meer van het land zien. Samenwerken met mensen van allerlei verschillende culturen die ik zonder dit werk nooit had leren kennen, is ook een groot voordeel van modellenwerk. Daar staat tegenover dat ik mijn vrienden en familie niet veel zie. Gelukkig begrijpen mijn dierbaren, inclusief mijn vriend, dat veel weg zijn bij mijn werk hoort. Zodra ik thuis ben, haal ik tijd met mijn dierbaren in.”

Wat zijn je persoonlijke toekomstplannen en dromen? 

“Ik ben meer een go with the flow-persoon dan dat ik grote doelen stel. Zo voorkom ik teleurstelling en lukt het me, bij mooie projecten die onverwacht op mijn pad komen, verwondering te voelen en te denken: oh wow, wat sick. Is die houding heel Nederlands van mij? Op werkvlak ben ik heel tevreden, ik zou het geweldig vinden dit werk nog lang te kunnen doen. Er zijn nog veel projecten die ik graag zou willen aangaan, waaronder een groot beautycontract tekenen.”

“Buiten werk om is mijn voornaamste doel meer thuis zijn. In deze industrie is het onmogelijk om een routine te hebben. Elke week is anders en naarmate ik ouder word, verlang ik meer naar regelmaat. Ik haal voldoening uit elke zaterdagochtend naar de Noordermarkt gaan en op een vast tijdstip m’n pilatesklas te volgen. Ik vind het fijn om precies te weten wat mijn routine me gaat geven, dat geeft rust. Elke jaarwisseling hoor ik mezelf weer zeggen: dit jaar ga ik meer thuis zijn. Ook dit jaar is het me nog niet gelukt.

Wel kan ik inmiddels beter tot rust komen na een drukke periode. Ik spendeer veel tijd in Portugal, waar mijn vriend familie heeft. Inmiddels komen we vaak in een huisje midden in de natuur, op veertig minuten boven Lissabon. Hij woont in Parijs, ik in Amsterdam, en dit buitenleven is een fijne afwisseling van ons drukke stadse bestaan.”

Welke doelen ga je nastreven als onderdeel van Vogue Collective? 

“Ik wil aandacht schenken aan talenten en onderwerpen die dicht bij me staan, met een open blik op schoonheid. Daarbij hoort een voortdurend streven naar blijvende inclusiviteit. Size inclusivity was een tijdje groot, maar achteraf bleek het toch weer een trend te zijn. Als je naar de recente shows kijkt, zie je overduidelijk het aantal plussize-modellen dalen. Ik denk dat dat te maken heeft met de terugkeer van 00s invloeden in mode, waardoor de heroin chic-look ook weer helemaal in lijkt. Sindsdien is de belangstelling voor verschillende maten gedaald. Ik kan me voorstellen dat het demotiverend is voor beginnende modellen om hun lichaamstype niet tot nauwelijks gerepresenteerd te zien.

Volgens mij ben ik op het juiste moment gestart met modellenwerk. Ik begon in de periode dat er veel werd gesproken over het belang van mateninclusiviteit, waardoor mijn carrière een vlucht heeft kunnen nemen. Die kans wil ik ook aan anderen geven. Ik vind dat de modewereld een afspiegeling moet zijn van de maatschappij. Modellen van alle maten, alle kleuren, zoals je ook op straat ziet. Hopelijk wordt dat de standaard.”

Dit interview met Vogue Collective-lid Jill Kortleve is oorspronkelijk gepubliceerd in het oktobernummer van Vogue Nederland, dat nu in de winkel ligt en hier online te bestellen is.