Gefeliciteerd met jullie winst! Hoe voelt het om op deze manier erkend te worden?

Tessa: “Aan de ene kant voelt het heel bijzonder om die erkenning te krijgen en om je gezien te voelen. Daarnaast gaat de prijs ook financieel veel verschil maken. We krijgen meer ruimte voor artistieke ontwikkeling en kunnen onze ambities weer helemaal op scherp te zetten. Ook is het erg spannend. Het label heet niet Joris & Tessa Creations, maar MAISON the FAUX, dus meestal treden wij niet zo op de voorgrond. En nu staan we opeens in de spotlights.”

Jullie verschillen van vorige winnaars, omdat jullie focus niet alleen op mode ligt. Wat maakt MAISON the FAUX zo uniek?

Tessa: “Wij zien mode heel erg als een kunst- en communicatievorm. Het is bij ons vaker een ‘onderdeel van’ dan het doel op zich. Volgens ons gaat mode niet alleen om een fysiek product, maar veel meer om een manier van beleven. Daarom hebben we besloten de structuur van het bedrijf om te vormen van een atelier naar een ontwerpstudio. Zo besteden we al onze tijd aan creatie, niet meer zo aan uitvoering en productie. We zijn mode veel meer gaan zien als een ervaring dan als een fysiek product, zoals een rekje met kleding.

Wat ons kenmerkt, is continu de grenzen opzoeken van wat mode is en wat het kan zijn. Er zijn vast vele anderen die dat ook doen, maar het is iets wat ons in Nederland onderscheidt van de rest. Vanaf het begin zijn we bezig geweest met de vraag wat mode nu is en wat het definieert. Daarin zijn we alleen maar extremer geworden. Dat past in de tendens van mode die zich moet omvormen. Wat is er mooi en goed aan en wat laten we los?”

Jullie worden echte gamechangers genoemd. Op welke manier representeren jullie de nieuwe tijd, zowel in de mode als daarbuiten?

Tessa: “Ik denk dat we mode als discipline heel erg bevragen, dat is een heel belangrijk onderdeel van wat we doen. Iets wat ons ook kenmerkt, is hoe wij zijn omgegaan – en nog steeds omgaan – met casting en het niet willen meegaan in het binaire modesysteem. Toen we net waren begonnen, stonden diversiteit en inclusie nog niet echt op de agenda in de modewereld. Wij casten geen modellen, maar individuen. Dat stuitte in het begin op nogal wat weerstand.”

Joris: “We hebben altijd geprobeerd weg te blijven van dat belerende vingertje. We proberen ruimte te creëren voor alles en iedereen.”

Zien jullie mode als kunst of als design?

Tessa: “Dat is zo fijn aan mode: het kan allebei. Mode is zo fluïde. Het ligt ook een beetje aan het project. Soms gaat het heel erg over design en soms meer over een concept. Het is leuk om die twee kanten te blijven onderzoeken.”

Hoe gaan jullie om met creatieve meningsverschillen?

Joris: “We vechten de hele dag. Grapje natuurlijk.”

Tessa: “Het is net zoals een huwelijk: we lijken op elkaar, maar zijn ook heel verschillend. Af en toe verschillen we ook van mening, maar als je al zo lang samen bent, weet je hoe je daar mee om moet gaan. Dat escaleert eigenlijk nooit, anders houd je het ook niet zo lang vol met elkaar.”

Joris: “Ik denk dat we ook allebei precies weten waar de ander goed in is. Op het moment dat je het niet met elkaar eens bent, kun je ook de mening van de ander vertrouwen. We hebben een goed huwelijk.”

Tessa: “Ook hebben we altijd hetzelfde doel voor ogen. Op het moment dat ik iets anders zie – of andersom – dan weet je dat het niet persoonlijk is. Dat helpt altijd om meningsverschillen of wrijvingen op te lossen.”

Waar zijn jullie het meest trots op?

Tessa: “De eerste keer in New York, dat voelde echt als pionieren. Het is inmiddels weer even geleden (Joris: “Nu klinkt het alsof wij bejaard zijn, maar dat is niet zo hoor”), vijf jaar om precies te zijn, dat is een eeuwigheid in de mode als je ziet wat er allemaal gebeurt. Het voelde alsof daar op dat moment een heuse verschuiving aan de gang was. We hebben toen voor het eerst geshowd met onze collectie Chubby Chaser, een soort performance-presentatie met een enorme opblaastent en allemaal waanzinnige types.

New York voelde echt als een warm bad. Waar in Nederland mensen toch niet helemaal snapten waar we mee bezig waren, was dat in New York heel anders. Die periode heeft veel in gang gezet: we kregen meer naamsbekendheid, wat weer voor een flinke boost in Nederland zorgde. Dat was echt een kantelpunt voor ons.”

Wie zijn jullie creatieve helden?

Tessa: “Dan komen we altijd met dat afgezaagde rijtje. Martin Margiela is de absolute nummer één. Verder de andere grote theatrale ontwerpers, zoals Alexander McQueen, John Galliano en Jean Paul Gaultier. We putten ook veel inspiratie uit ander soort makers, zoals kunstenaars, theatermakers en choreografen. Maar dit is wel ons favoriete moderijtje.”

Is er iets wat jullie graag willen, maar niet durven of nog niet klaar voor zijn?

Joris: “We doen altijd alsof we overal klaar voor zijn, dus dan kunnen we het ook vast wel aan. Ik denk dat we alles kunnen.”

Tessa: “Misschien een soort MAISON the FAUX-Efteling oprichten, haha.”

Joris: “Ik denk dat het ook heel interessant zou zijn om een opera binnenstebuiten te keren. Dus om binnen een opera-format te gaan werken.”

Toekomst in Nederland of in het buitenland?

Joris: “Allebei!”

Tessa: “Het is heel prettig om vanuit Nederland te opereren. In Nederland hebben we – ook al werken we heel niche – echt een bedrijf kunnen opbouwen, en ik vraag me af of dat ergens anders ook had gekund. Nederland geeft ons een fijne basis. Dan kun je eens in de zoveel tijd jezelf helemaal binnenstebuiten flappen in het buitenland, om vervolgens weer terug te keren om bij te komen en nieuwe plannen te smeden.”