Ontwerpers zijn het er unaniem over eens: grijs is de trendkleur van dit seizoen en dus is de grijze muis officieel terug. Maar vergis je niet: deze muis is niet voor de poes. Ze staat op de barricaden voor de goede zaak en draagt haar survival gear en wandelschoenen met naveltrui.
Uitgehongerd modepubliek
Wat waren we blij, toen na de laatste lockdown in december 2021 de wereld weer openging. Cafés, restaurants, bioscopen en clubs ontgrendelden hun deuren en de hot girl summer diende zich aan. Dansen! Feesten! Vieren! Na twee jaar thuiszitten was de ontlading groot. En ook onze kledingkasten gingen weer open. Twee jaar thuiszitten in joggingbroek, lubbershirt en sloffen had erin gehakt – modemensen zijn tere zieltjes – en we smachtten massaal naar opsmuk: pailletten, tafzijde, stras, tule – hoe hoger de hak, hoe dichter bij God.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
Ontwerpers begrepen de memo en serveerden ons, uitgehongerd modepubliek, lange jurken in knalkleuren, slangenleren laarzen, robes met franje, roze barbieglitterjurkjes, verenbolero’s, goudkleurige zeemeerminnenjurken, kanten hoepelrokken (bij Gucci, Bottega Veneta, Versace, Dolce & Gabbana, Tom Ford, Dior) en veel doorschijnende stoffen en kiekeboe-tops. Je aankleden, optutten, shinen en stralen – het mág weer, leken de collecties te schreeuwen. Influencers als Leonie Hanne lieten zich op straat fotograferen in naked dresses met glitter en een cocktail in de hand – de boodschap: ook op weg naar de Appie misstaat een avondjurk niet.
Tegenreactie
Natuurlijk is deze tegenreactie heel begrijpelijk. Een kleuter op een suikervrij dieet vreet immers ook, als ie dan eindelijk eens de kans krijgt, niet één snoepje, maar de hele zak. Wel opvallend was dat alle goede voornemens en dure woorden van tijdens de pandemie in één soepele beweging het raam uit leken te gaan. We zouden toch juist minder gaan consumeren: ons eigen brood bakken, een moestuin aanleggen en world wide shipping voortaan links laten liggen? We waren het er toch over eens dat het oude modesysteem – vervuilend tot op het bot – op de schop moest? Een collectief ontwerpers, met in de voorhoede Dries van Noten, had zelfs in een open brief aan de industrie opgeroepen tot fundamentele verandering, in de vorm van duurzamere productiemethoden, vermagering van de modekalender, het laten vervallen van modeseizoenen en uitverkoop.
Grijs als protest wear
Nu het stof gedaald en de euforie eruit gedanst is, lijken deze vragen bij veel mensen weer terug op de voorgrond te zijn en het modebeeld weerspiegelt dat. Sterker nog, we ontwaren een nieuw soort kledingstijl die draait om comfort, eenvoud, realiteitszin en emancipatie. Niet gelijk aan de normcore van een decennium geleden, dat witte T-shirts, mom jeans en dad sneakers op de kaart zette. En ook geen quiet luxury à la het Céline van Phoebe Philo, dat comfort wel degelijk hoog in het vaandel had, maar toch vooral ook een bepaald soort statige chic waar de pretentie vanaf spatte.