Ken je die oude reclame: ‘Wij van Wc-eend, adviseren Wc-eend’? Deze slagzin uit een jaren 80-commercial ging erna een eigen leven leiden en is nu een ingeburgerde uitdrukking. De betekenis, kortweg: een deskundige die zijn eigen product aanraadt. Waarom begin ik hierover? Omdat dit artikel eigenlijk het tegenovergestelde is. Ik, van Vogue, ga uitleggen waarom we moeten ophouden elke hype tot trend of core te bombarderen. Het overenthousiaste gebruik creëert namelijk een glijdende schaal die ervoor zorgt dat de waarde van de term wordt gedevalueerd. En dit is waarom.
Hype of core?
Meteen maar even door het stof: wij zijn hier (deels) debet aan. Op onze site vind je zeer regelmatig items of outfits – veelal gedragen door celebrities – die we vrij snel bestempelen als nieuwe hype, trend of core. De terminologie is eigenlijk een trappetje: een hype is kortstondig, een trend al wat langduriger. Core is nog een soort overtreffende trap van trendy. Het bestempelt een bepaalde look tot een ‘kern(stijl)’: een soort essentiële trend waaraan je mee zou willen doen. (Als je meer wil weten over hoe een trend ontstaat en eventueel blijft hangen, raad ik je van harte aan te luisteren naar de podcast Articles of Interest van Avery Trufelman.)
Zo kwamen we afgelopen jaar met de ontdekking van – in willekeurige volgorde – Balletcore. Hierbij staan ballerina’s, korte rokjes en maillots of panty’s met beenwarmers centraal. Bij Tenniscore keken we naar een andere sport, maar de schattige plooirokjes zouden zo ook passen in Balletcore. In dezelfde straat, maar dan een huis verder, vinden we Barbiecore, vol met (knal)roze, glitter en alles plastic fantastic.