‘In sync met alles wat ik post’ 

Inmiddels werken moeder en dochter ook af en toe samen, bijvoorbeeld bij de S.R. Collection, bestaande uit serviesgoed, handgeblazen glaswerk en tafellinnen. Als tiener wilde Sophia artdirector worden, iets met interieurdesign doen, dus bereidde ze zich voor op een studie architectuur. Maar op dat moment, zo’n acht jaar geleden, begon ook haar huidige carrière van de grond te komen. “Het ging allemaal zo snel, en dat in een tijd waarin wat ik doe eigenlijk nog niet als echte baan of business werd beschouwd.”

Ze heeft haar carrière dan ook al doende vormgegeven en al doende geleerd wat haar grenzen zijn. Het hielp dat het haar van nature niet heel moeilijk valt om haar grenzen te bewaken. “Ik ben een Ram, haha. Het zou misschien veel makkelijker zijn voor de business als ik een people pleaser was, maar uiteindelijk doe ik dit werk voor mijzelf en wil ik dit nog een lange tijd doen, dus dan moet ik geen dingen tegen mijn zin doen.”

Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.

Natuurlijk is dat heus toch weleens gebeurd, maar ook daar ziet Sophia de positieve kant van in. “Ik heb soms ja gezegd tegen dingen, gewoon omdat ik ook nieuwsgierig was en dan toch weer wat geleerd had. Ik hou ook naïviteit en speelsheid hoor. Om creatief te zijn moet je juist de spontane kant van je jezelf de ruimte geven, ook al weet je niet waar het toe leidt. En ik ben iemand die het proces helemaal vertrouwt.”

Een baan waar jijzelf de kern van bent kan natuurlijk stress opleveren. Het is dat ze bijna nooit ziek is, maar dat zou eigenlijk ook niet eens kunnen. Sophia zou wel willen dat in de rollercoaster die haar leven de afgelopen jaren is, meer ruimte is om af en toe stil te staan en te genieten. Maar ze voelt geen discrepantie tussen haar online- en offlinepersoonlijkheid. “Wat je op Instagram ziet is misschien maar tien procent van mijn echte leven, maar het is wel écht wie ik ben. Het laat zien waar ik nieuwsgierig naar ben en het laat alle tijdperken in mijn persoonlijke ontwikkeling tot de volwassene die ik nu ben zien. Ik voel me helemaal in sync met alles wat ik post en heb gepost, dat komt allemaal vanuit diep vanbinnen.”

Sophia Roe-esthetiek

Zowel in haar werk als in haar persoonlijke stijl is er sprake van een distinctieve ‘Sophia Roe-esthetiek’. Sober, chic, eenvoudig, maar met een hoge kwaliteitsstandaard en een vrijwel geheel monochroom kleurenpalet. Die esthetiek is zeker ook terug te zien in het appartement waar ze sinds vier jaar met Philip woont. Het 255 vierkante meter grote appartement op de bovenste verdieping (“met uitzicht op Scandinavische luchten”) van een gebouw dat gesitueerd is op de grens van de wijken Frederiksberg en Vesterbro. Een wijk waar Sophia aan gehecht is.

LEES OOK

Mutsen, balaclava’s en hoeden: iedereen draagt een hoofddeksel tijdens Copenhagen Fashion Week

Marjolein van den Brand

Ze groeide er de eerste negen jaar van haar leven op en haar grootmoeder woont er ook, op vijf minuten loopafstand. “Het is een heel levendige buurt, met veel leuke eettentjes, deli’s en winkeltjes. Er wonen allemaal uiteenlopende soorten mensen, van jonge gezinnen tot mensen die het wat moeilijker hebben. Alle geledingen van de Deense maatschappij zijn hier vertegenwoordigd.”

Toen Philip en zij op het appartement stuitten, was het zestig jaar lang van dezelfde vrouw geweest “dus het had echt een ziel”, aldus Sophia. En dat is precies wat hen aantrok. Naast het ruime woonoppervlak natuurlijk. Ze waren eerst nog bang dat ze te weinig spullen zouden hebben om het in te richten. De twee waren net een jaar samen: dit was het eerste huis waar ze samen gingen wonen. Met zijn achtergrond als fotograaf heeft Philip ook een uitgesproken mening en smaak over alles wat met interieur te maken heeft. Die bleek gelukkig goed bij die van Sophia te passen.

Humor en luchtigheid

“Toen ik voor de eerste keer in zijn oude appartement kwam en zag hoe hij het had ingericht dacht ik: ah gelukkig, ik denk dat ik wel met deze man kan samenwonen! Maar dat is ook mijn expertise en beroep, dus ik wilde stiekem wel alles bepalen, al weet ik ook wel dat dat niet kan in een relatie. En gelukkig hoefde ik ook niet zo veel te onderhandelen. Er was meteen sprake van harmonie tussen de spullen uit onze eigen appartementen.”

Toch zijn er ook wel verschillen tussen de partners. “Je kunt duidelijk zien waar in de wereld wij werken en waar onze creatieve referenties vandaan komen. Philip is veel Scandinavischer, veel Zweedser dan ik, als het gaat om zijn smaak in meubels. Ik ben romantischer en meer beïnvloed door het zuiden van Europa, waar ik veel werk. Mijn smaak is excentrieker en ik hou iets meer van “spulletjes, terwijl Philip van clean en strak is.”

LEES OOK

Copenhagen Fashion Week is begonnen! Bij deze restaurants schuift het modevolk aan in Kopenhagen

Lois Laverne

Waar ze het over eens zijn: er komt geen stuk in het huis zonder reden, alles is een bewuste keuze. En waar kleur niet of nauwelijks een rol speelt in de garderobe van Sophia, is er in huis – iets – meer ruimte voor andere tinten dan zwart, wit en beige. “Mijn huis hoeft er niet uit te zien als mijn Instagram. Het moet wel als mijn thuis voelen en in m’n interieur mag ook humor en luchtigheid zitten. Het moet ook onze persoonlijkheid reflecteren.” Een baken van kleur is de grote blauwe bank in de huiskamer. Een one-of-a-kind Opiumbed van bevriend designer Tal R. Het sculpturale zitmeubel staat er eigenlijk pas net, ter vervanging van de vorige kleuruitspatting: een groene leren bank.

Geen museum

Sophia en Philip hebben elkaar duidelijk gevonden als het gaat om het inrichten van hun huis en scheppen er plezier in om nieuwe schatten te vinden. Liever geen echt nieuwe stukken trouwens, ze speuren het liefst veilingen af, al dan niet online, naar vintage designklassiekers. Zo is Sophia dol op de Italiaanse spiegel uit de jaren zeventig, de Butterfly-lamp van Scarpa uit de jaren tachtig en de stukken van Josef Hoffmann, allemaal vintage vondsten. “We reizen allebei veel en sturen elkaar heel de tijd plaatjes van meubels die we gevonden hebben.” Ze zijn op dezelfde dag jarig en houden er sinds een paar jaar de traditie op na dat ze elkaar een stuk voor in huis cadeau doen. Dit jaar was dat een Italiaanse tafellamp uit de jaren tachtig die staat te pronken in de eetkamer.

Wat Sophia wel duidelijk wil maken: dit is een huis en geen museum. Het is de bedoeling dat er geleefd wordt. Zowel zij als Philip houdt ervan om gezellige avondjes te organiseren voor vrienden. Dan moeten mensen zich thuis en vrij voelen en niet bang zijn om het decor te verstoren of rommel te maken. Het centrum van de festiviteiten is steevast de eetkamer rondom de grote tafel. Een ontwerp dat haar moeder speciaal voor deze ruimte maakte.

Hygge

“Ik vind het heerlijk om te koken. Ik laat me dan graag spontaan inspireren door wat ik in de winkels in de buurt tegenkom. Meestal maak ik pasta’s of iets anders simpels. Het is heel erg ‘Kopenhagen’ om niet al te formele etentjes te organiseren, geen tafel waar alles perfect is en iedereen er alleen maar is om te netwerken. Onze avondjes zijn niet om anderen te imponeren. Het gaat erom dat we het leuk hebben met elkaar, dat het hygge is, om een Deens begrip te gebruiken.”

De liefde en waardering voor Kopenhagen en Denemarken is de reden dat ze niet per se meer verlangt naar een leven in een ander land, zoals vroeger. “Dat idee wordt eigenlijk steeds minder interessant voor mij. Ik waardeer de structuur van onze samenleving en hoe alles in Kopenhagen is georganiseerd steeds meer. Het is gewoon zo’n fijne plek, alles werkt en iedereen is aardig. Hoe meer je reist, hoe meer je erachter komt hoeveel geluk je hebt gehad als je uit Scandinavië komt.”

De smaak van haar moeder

Haar Scandinavische roots zijn bepalend voor haar smaak, weet Sophia. En dat geldt misschien wel meer voor haar kleding dan voor haar interieur. “Als ik erover nadenk lijkt het wel of mijn smaak in kleding zijn oorsprong vindt in de smaak van mijn moeder op het gebied van interieur”, legt ze uit. “Het Scandinavische zit hem er ook in dat als ik iets koop, ik wil dat het lang meegaat. Het materiaal moet goed zijn, het moet iets klassieks hebben en functionaliteit speelt ook een belangrijke rol. En ik hou er niet van als kledingstukken jou dragen, in plaats van andersom.”

LEES OOK

De leukste vintagewinkels in Kopenhagen voor de mooiste pre-loved mode

Lara Oliveri

Ze heeft het geluk dat ze dankzij haar samenwerkingen met high-fashionmerken toegang heeft tot items die precies die kwaliteiten bezitten. Zoals Yves Saint Laurent en Chanel. Veel zelf kopen doet ze dan ook niet, behalve als het gaat om het online aanschaffen van vintage designerkleding bij 1stdibs.com en vestiairecollective.com, dat is een kleine verslaving. Een verslaving die al aardig wat topstukken heeft opgeleverd, zoals haar favoriet: een lange zwarte avondjurk van Karl Lagerfeld nog voordat hij bij Chanel begon. “Op het eerste gezicht lijkt het misschien niets bijzonders, maar als je van dichtbij kijkt naar de constructie, sta je echt paf. Ik geniet er echt van om te investeren in dit soort bijzondere historische stukken. Op dezelfde manier als bij meubels eigenlijk.”

Stoer en krachtig

Als Sophia toch wel iets nieuws aanschaft, is het Amerikaanse merk Khaite van Catherine Holstein favoriet. “Zij begrijpt hoe vrouwen zich in deze tijd willen kleden en dat kom je eigenlijk maar weinig tegen. Het is niet makkelijk om tegenwoordig echt moderne kleding te ontwerpen met alle historische referenties die we door social media en de digitalisering van mode continu om ons heen hebben. Ik vind dat dat haar wel echt lukt. Haar kleding is zowel vrouwelijk als stoer en krachtig; ik draag haar heel graag.”

Een ruim appartement vol designklassiekers, een garderobe vol bijzondere stukken van topdesigners. Het lijkt wel of Sophia alles heeft en ze is de eerste die dat zelf zal toegeven. Op de vraag waar ze nog van droomt voor in haar huis of in haar garderobe, is het antwoord dan ook: “Ik droom van een vakantie en van meer tijd spenderen met mijn familie, voor de rest heb ik alles.”

Dit interview werd gepubliceerd in het januari/februarinummer van Vogue Living 2025.

Styling: Charissa Hogerheijden