Marije Braber is de vrouw achter Lovely Lane. Ze noemt het haar binnenwereld, haar seventies-inspired, kledingmerk dat de wereld in okergele en kastanjebruine zachtheid hult. Vogue Living kijkt binnen in het huis van Marije Braber en haar grote liefde Chris Zegers.
Thuis bij Marije Braber en Chris Zegers
In het huis van Marije Braber en Chris Zegers is alles tot in de puntjes prachtig, van de flaphoedlampen boven de lange houten tafel tot de kleden op de kierenvloer, van de louvreluikjes aan de binnenkant van de ramen tot de weelderige bloemen op tafel en het bordje op de voordeur met Langkous aan toe, maar één ding hebben ze niet, en dat is een spiegel op het toilet. “Hè?!” zegt Marije – mohairtruitje, flared jeans, lange losse haren – verbaasd, nadat ze thee op tafel heeft gezet. “Is dat zo?” Ze trekt de deur open, kijkt en ziet: het is zo.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
“Nou ja, wat gék. Weet je dat ik me dat nooit gerealiseerd heb? Bij anderen vind ik dat altijd superirritant, het is namelijk net even dat momentje voor jezelf. Hé liefste!” Liefste zit boven, na eerder die ochtend naar de fysio te zijn geweest. Marije: “Wist jij dat wij geen spiegel in de wc hebben hangen?”
Even later komt Chris – spijkerbroek, donkere wenkbrauwen, blonde pieken – naar beneden. “In mijn vorige huis, toen woonden wij nog niet samen, had ik zelfs helemaal geen spiegels. Ik was het zó zat om altijd maar op mijn uiterlijk te worden beoordeeld dat ik dacht, weet je wat, ik haal al die spiegels weg, mij interesseert dat helemaal niks. Toen heb ik ook vijf jaar lang mijn haar niet gekamd.”
Marije: “Als wij elkaar dan zagen dacht ik weleens: heb je soms wind mee gehad? Want dan zat zijn haar helemaal naar voren.” Chris, grinnikend: “Het was achteraf misschien een beetje een puberaal statement.” Tijdens de shoot zei Chris over jou: ‘Die is op slippers geboren.’ “Echt? Wat geestig. Valt wel mee, hoor. Het is niet zo dat ik op hoge hakken ben geboren, zeker niet, maar bij een hippie denk je toch aan iets anders: aan vrije geesten die aan vrije liefde doen. Ik denk bij een hippie meer aan mijn ouders: mijn vader had lang haar, mijn moeder droeg de mooiste brillen en toen mijn broer één was, verhuisden ze voor een jaar naar Pakistan, maar ze waren ook goed georganiseerd en verantwoordelijk – en schoon.”