Iedereen begint de dag op een andere manier. Een slow start met cappuccino en een croissant kan voor de één een must zijn, terwijl de ander zweert bij groene thee met magnesium en daarna een work-out in de sportschool. In de nieuwe rubriek Magic Mornings spreken we vrouwen over hun ideale ochtend, beautygeheimen en favoriete ontbijt. Deze week: roeier Laila Youssifou, die voor de tweede keer meedoet aan de Olympische Spelen én op het moment dat dit interview wordt gepubliceerd een zilveren medaille met de vrouwen dubbelvier heeft gewonnen. We spraken haar enkele dagen voor de race.
Laila Youssifou over de Olympische Spelen
Je bent op dit moment in Parijs, hoe is het met je?
“Ik ben redelijk relaxed tot mijn eigen verbazing. Ik heb er zin in, we hebben net onze laatste training gedaan en we gaan hard voor mijn gevoel (op het moment van schrijven heeft Youssifou zich met haar team geplaatst voor de finale, red.). We kunnen mooie dingen gaan doen op de Olympische Spelen. Dat geeft wel een bepaalde rust.”
Hoe heb je je voorbereid op de Olympische Spelen?
“Naarmate de Spelen dichterbij komen, wordt m’n leven steeds strakker ingericht. Ik ben atleet, maar hou er erg van om ‘normale’ dingen te doen. Zoals een koffietje met iemand of een avond uit met vrienden. Dat kan ook gewoon, maar op heel afgepaste momenten. Bijvoorbeeld drie keer in een jaar. Het kan niet allemaal zo spontaan. Hoe dichterbij de Spelen komen, hoe meer van die dingen niet kunnen.
Wij waren tot drie weken geleden op een hoogtestage in Oostenrijk, je zit dan op een berg. Er zit daar minder zuurstof in de lucht en daardoor maak je meer rode bloedcellen aan. Je lichaam moet efficiënter omgaan met de zuurstof die er is en je bloed wordt daardoor beter. Daar heb je baat bij als je terugkomt op normale hoogte. Daarna waren we nog twee weken thuis. Ik heb toen alleen mijn moeder en broertje geknuffeld, maar bijna geen vrienden gezien.
Ik ben strikter met eten en alles wordt afgewogen. We hebben een speciaal voedingsschema waar ik me strak aan houd. Ik was alleen maar bezig met trainen, eten, slapen, rusten en herstellen. Soms is dat lastig, maar het is ook gaaf dat je zo gefocust kan zijn op zo’n prestatie.”
Het is de tweede keer dat je meedoet?
“Ja, ook in Tokio. Vergeleken met Parijs was dat echt een trieste versie, want het was in de tijd van het coronavirus. Maar goed, ik mag ook niet zeuren, want ik was heel blij dat de Spelen doorgingen. Nu mag ik het ervaren met al mijn vrienden en familie erbij. Ik ben niet echt snel emotioneel, maar ik heb nu wel een paar keer gehad dat ik even volschoot. Wat is het mooi om dit mee te maken. Ik kan bijna niet in woorden omschrijven hoe bijzonder het is. Ik stond niet op de boot tijdens de ceremonie, omdat wij de volgende dag in actie moesten komen. Maar ik heb leuke verhalen gehoord van andere roeiers. We hebben het op televisie gekeken.”
