2 februari 2002: de dag van het sprookjeshuwelijk van toen nog prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta. Hoewel het alweer meer dan twintig jaar geleden is, blijven we geïntrigeerd door onze eigen royal wedding – met in het bijzonder de trouwjurk van Máxima. Lees hier alles wat je ook maar wilt weten over de koninklijke japon, van de ontwerper tot de waarde van het inmiddels iconische design.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
De trouwjurk van Máxima
Op de dag zelf waren de verwachtingen hooggespannen, want in wat voor trouwjurk zou Máxima verschijnen? Het werd een klassiek, tijdloos ontwerp met boothals en kanten details gemaakt van mikadozijde. Deze stof is uitermate geschikt voor een bruiloft – laat staan een koninklijke bruiloft met een miljoenenpubliek. Zo blijft de stof volledig kreukvrij, zelfs na het vele in- en uitstappen.

Nog een bijzonder aspect van Máxima’s trouwjurk: het ontwerp had een sleep van wel vijf meter. Die moest uiteraard voorzichtig gedragen worden door haar bruidsmeisjes: Valeria Delger (een jeugdvriendin van Máxima), Juliana Guillermo (de dochter van prinses Christina), barones Theresa von der Recke (nicht van Willem-Alexander) en Inés Zorreguita (Máxima’s jongste zus). Ook de sluier, gemaakt van zijden tule geborduurd met motieven van bloemen, was vijf meter lang.
