Fotograaf en beeldend kunstenaar Viviane Sassen (1972, Amsterdam) groeide de afgelopen dertig jaar uit tot icoon in zowel de nationale als internationale mode-industrie en kunstwereld. Sassen werkte samen met gerenommeerde merken als Louis Vuitton, Gucci en Miu Miu. Ze exposeerde in talloze musea — van The Museum of Modern Art in New York tot Fotomuseum Rotterdam. In 2007 won ze de toonaangevende Prix de Rome en ook voor haar publicaties werd ze bekroond met verschillende prijzen.
Viviane Sassen en haar kenmerkende stijl
Sassen balanceert moeiteloos tussen mode, kunst en documentaire. Waarbij ze verschillende visuele werelden in één beeld samenbrengt. Haar werk is expressief, experimenteel en altijd gelaagd – zowel letterlijk als in de verhalen die ze vertelt. Ze schuwt complexe menselijke thema’s als de dood, seksualiteit en verlangen niet en ook de verbinding met de ‘ander’ speelt een belangrijke rol in haar werk. Al sinds het begin van haar carrière kiest Sassen voor fel kleurgebruik en sterk contrast – de fotograaf kent hierin een onderscheidende stijl; een echte Sassen pik je er zo uit. Haar compositie is nooit toevallig, ze verheft alledaagse attributen tot essentieel onderdeel van een beeld.
Elke week onze beste artikelen in je inbox? Schrijf je hier in voor de Vogue-nieuwsbrief.
De fotograaf groeide op in Amsterdam en Kenia, en de invloed van haar tijd in dat land is nog altijd zichtbaar in haar werk. Zo schrijft ze op haar Instagram: “Ik heb een deel van mijn jeugd doorgebracht in Kenia, waar het zonlicht fel is, de kleuren zó levendig en de schaduwen sterk en intens. Die periode in mijn leven heeft een blijvend effect gehad op mijn kunst.”
Voortdurende zoektocht
Ook de collageachtige feel die veel van haar beelden hebben, is kenmerkend en creëert een spannende gelaagdheid. Door gezichten af te dekken, lichamen te verknippen en verrassende keuzes te maken in licht en contrast krijgen haar beelden een mysterieuze, soms surrealistische lading. Sassens foto’s lijken op het eerste oog vooral speels, maar dagen je altijd uit verder te kijken.
Zoals ook in haar bekroonde serie UMBRA, waar ze haar fascinatie met schaduw en daarmee ook onvermijdelijk met licht onderzoekt en uitdiept. Schaduw geldt voor haar als metafoor voor het onbekende. Voor de donkere aspecten van het leven die we als mens geneigd zijn te vermijden uit schaamte en ongemak. Als beschrijving van de fotoserie is op Sassens website te lezen: “De altijd tegenstrijdige aantrekkingskracht van licht en duisternis vormde de aanzet voor de zoektocht naar beelden van wat niet makkelijk kan worden omvat: een wereld die voortdurend in beweging is, waarbij de geest niet in staat is om te beslissen welke richting te nemen. Schaduw, uiteindelijk, als een kracht van leven, en niet alleen als de ontkenning van licht.”